Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τὸν
Κορίνθου ποιμένα τὸν τῷ ὄντι Μακάριον, τὸν Θεοῦ πρόνοια τῆς Χίου,
ἀναφανέντα κοσμήτορα, ἐν πράξεσιν ὁμοὺ καὶ διδαχαίς, τιμῶμεν σὲ ἐν
ὕμνοις καὶ ὠδαίς- θεραπεύεις γὰρ νοσοῦντας, καὶ ἀπελαύνεις ἀκάθαρτα
πνεύματα. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ
τὰ ὀστά σου πηγὴν θαυμάτων ἀναδείξαντι.
Του Αριστείδη Γ. Θεοδωρόπουλου
Ό
άγιος Μακάριος (κατά κόσμον Μιχαήλ Νοταράς) γεννήθηκε το 1731 στα
ιστορικά Τρίκαλα Κορινθίας. Ήταν γιος του Γεωργαντά καί της "Αναστασίας
και καταγόταν από την επιφανή καί αριστοκρατική οικογένεια των
Νοταράδων, πού διέθετε ισχυρή πολιτική, οικονομική καί κοινωνική ισχύ.
Από την ονομαστή αυτή οικογένεια προήλθαν επιφανείς εκκλησιαστικές
μορφές, όπως ό θαυματουργός πολιούχος της Κεφαλονιάς άγιος Γεράσιμος ό
Νοταράς (+1579), ό εθνομάρτυρας Λουκάς Νοταράς (+1453) καί οι
Πατριάρχες "Ιεροσολύμων Δοσίθεος (+1707) καί Χρύσανθος (+1731). Από τα
παιδικά του χρόνια διακρίθηκε για την ευσέβεια, τη σεμνότητα καί
ταπεινοφροσύνη του, την αγάπη του προς τον συνάνθρωπο καί την κλίση του
στη μοναχική ζωή, έχοντας ως φωτεινό πρότυπο τον συγγενή καί συντοπίτη
του άγιο Γεράσιμο Νοταρά.
 |
Ι.Μ. Μεγάλου Σπηλαίου (από εδώ) |
Μεταβαίνει
στην Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου στα Καλάβρυτα για να λάβει το
αγγελικό σχήμα, αλλά ή έλλειψη της συγκατάθεσης του πατέρα του τον
αναγκάζει να επιστρέψει στα Τρίκαλα. Διορίζεται από τον πατέρα του
επιστάτης των γύρω χωριών, για να συγκεντρώνει τα οφειλόμενα χρήματα. Ό
νεαρός Μιχαήλ όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στην επιθυμία του πατέρα του,
αλλά μοιράζει τα χρήματα στους φτωχούς καί τους αδυνάτους. Έτσι ό
πατέρας του του αφαιρεί την οικονομική διαχείριση καί ό Μιχαήλ
παραμένει στην πατρική οίκία μελετώντας τη Γραφή καί διάφορα ψυχωφελή
βιβλία.