Απογοήτευση...

Καταλαβαίνουμε να ακούμε διάφορα από την Ιερά Σύνοδο και από Μητροπολίτες που δυστυχώς κάνουν ότι δε βλέπουν προς τα πού οδεύουν τα πράγματα... Αλλά να μας σκανδαλίζουν φωνές που αγαπούμε και σεβόμαστε για την παρουσία τους, τους αγώνες τους αλλά και διωγμούς που έχουν υποστεί, μας απογοητεύει σφόδρα...

Ορθά τα λέτε σεβαστέ μας πάτερ Φίλιππε ότι οι Χριστιανοί των ημερών μας είμαστε χλιαροί... όμως αυτοί που μένουμε και συμμετέχουμε στη Θ. Λειτουργία της Αναστάσεως (που σε κάποιους Ι. Ναούς είμαστε πάρα πολλοί) και Κοινωνούμε στο τέλος με συναίσθηση της αμαρτωλότητας και χλιαρότητάς μας αλλά και προσπάθεια Μετανοίας, με Εξομολόγηση και ό,τι άλλο μας ορίζει ο Πνευματικός μας, γιατί πρέπει να το υποστούμε; Εσείς σεβαστέ πάτερ στερείστε άραγε τις Ακολουθίες Σας αυτόν τον καιρό; Εμείς όχι μόνο τις στερούμαστε από την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως αλλά καλούμαστε να τις στερηθούμε ΚΑΙ τη Μ. Εβδομάδα πού ούτε καν από μεγάφωνα δεν επιτρέπεται (σε αντίθεση με κάποιες άλλες εν Ελλάδι θρησκείες). Μετά μάλιστα τη Μ. Εβδομάδα, καλούμαστε να τις στερηθούμε και τη Διακαινήσιμο και τουλάχιστον μέχρι της Αποδόσεως... Kι όλα αυτά ενώ έχουμε το παράδειγμα της Γεωργίας και του πώς τελούνται εκεί οι Ακολουθίες... 
Και όπως πολύ εύστοχα Σας ερωτά και κάποιος στα σχόλια κάτωθεν του βίντεο, αν σε ένα σχολείο οι μισοί ή ακόμη και τα 2/3 των μαθητών είναι κακοί και όχι επιμελείς, να κλείσουμε τα σχολεία μέχρι να γίνουν; Και ποιός μας το εγγυάται ότι θα γίνουν κάποτε; 

Γι' αυτό Σας παρακαλούμε θερμώς και υιικώς να μας λυπηθείτε και να μην μας σκανδαλίζετε... 

Καλή Μ. Εβδομάδα, Καλό Πάσχα και τη Μ. Παρασκευή κάντε καμιά μετάνοια μπροστά στο Σταυρό του Κυρίου και για εμάς... το χρειαζόμαστε...