 |
-
Γεννήθηκε στη Ρώμη από πλουσίους αλλά ευσεβείς και ενάρετους γονείς.
Ευφυής ως ήτο, σπούδασε φιλολογία, φιλοσοφία και ιατρική. Επιθυμώντας
από τη μικρή του ηλικία να ζήσει κατά το χριστιανικό πρότυπο ζωής,
μεταχειρίσθηκε την ιατρική όχι ως επικερδές επάγγελμα αλλά για καθαρά
φιλανθρωπικούς και ευεργετικούς σκοπούς. Προσέτρεχε χωρίς διακρίσεις σε
οποιονδήποτε είχε την ανάγκη του βοηθώντας τον, παρηγορώντας τον και
στηρίζοντάς τον στην πίστη. Όταν εκοιμήθησαν οι γονείς του, μοίρασε την
μεγάλη περιουσία την οποία κληρονόμησε και πήγε στην Κωνσταντινούπολη.
Εκεί επισκέφθηκε όλα τα μοναστήρια. Εκεί έβρισκε ουσιαστικά καταφύγιο
για να ηρεμεί και να μελετά τις Θείες Γραφές. Η φήμη του, η οποία
γρήγορα εξαπλώθηκε προσέλκυσε την εύνοια και αυτού του μεγάλου
αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Συγχρόνως η μεγάλη θεολογική του κατάρτιση και
οι άλλες του αρετές, κίνησαν το ενδιαφέρον του Πατριάρχη
Κωνσταντινουπόλεως Μηνά, ο οποίος τον χειροτόνησε πρεσβύτερο. Κάποτε ο
Ιουστινιανός προσβλήθηκε από βαρεία ασθένεια και ζήτησε τη βοήθεια του
Αγίου. Ο Όσιος προσευχήθηκε θερμά και κατόρθωσε να σώσει τη ζωή του
αυτοκράτορα. Εκείνος θέλοντας να τον ευχαριστήσει και να εκφράσει την
ευγνωμοσύνη του στον Άγιο, έκτισε ένα νοσοκομείο το οποίο γρήγορα
αναδείχθηκε σε μεγάλο φιλανθρωπικό ίδρυμα όπου κατέφευγαν οι άποροι και
οι αδύναμοι για να θεραπευθούν και να εύρουν παρηγοριά και στήριγμα.
Έχοντας επιτελέσει ένα τεράστιο και θεάρεστο έργο, κοιμήθηκε ειρηνικά σε
βαθιά γεράματα.
-
-
-
-
-
-
Ο πολύτλας Ιερομάρτυς Κύριλλος ο Λούκαρις γεννήθηκε στον Χάνδακα της Κρήτης στις 13 Νοεμβρίου 1572 μ.Χ... στην Ιταλία γράφτηκε στο περίφημο Παταβινό Πανεπιστήμιο, όπου διδάχθηκε Φιλοσοφία και Θεολογία.
Τελειώνοντας
τις σπουδές στην Εσπερία επέστρεψε στην Κρήτη (1592 μ.Χ.) και εκάρη
Μοναχός στη Μονή της Αγκαράθου. Στη μετάνοιά του παρέμεινε ελάχιστο
χρονικό διάστημα, γιατί το επόμενο έτος τον κάλεσε στην Αίγυπτο ο
συγγενής του Άγιος Μελέτιος ο Πηγάς , Πατριάρχης Αλεξανδρείας, ο οποίος τον χειροτόνησε Διάκονο και Πρεσβύτερο και τον ονόμασε Πρωτοσύγκελλό του....
Το
έτος 1593 μ.Χ. εστάλη από τον Άγιο Μελέτιο στην Πολωνία για να στηρίξει
το από τις επιθέσεις της Ουνίας χειμαζόμενο Ορθόδοξο ποίμνιο, όπου
εργάστηκε με ζήλο για τρία χρόνια και κινδύνευσε να συλληφθεί και να
θανατωθεί κατά τον διωγμό που εξαπέλυσε ο βασιλιάς Σιγισμούνδος εναντίον
των Ορθοδόξων.... εξελέγη Πατριάρχης Αλεξανδρείας σε ηλικία 29 ετών. Αμέσως συγκάλεσε
τοπική Σύνοδο στο Κάϊρο και καταδίκασε τους Λατίνους, οι οποίοι είχαν
προσεταιριστεί τους Κόπτες με σκοπό να καταστρέψουν το Ορθόδοξο
Πατριαρχείο. Στις αρχές του 1605 μ.Χ. έφτασε στην Κύπρο, ύστερα από
πρόσκληση των Χριστιανών, για να βοηθήσει την τοπική Εκκλησία που
σπαρασσόταν από εσωτερικές έριδες και μάχες και κατόρθωσε να ειρηνεύσει
τα πράγματα. Το 1608 μ.Χ. μετέβη στα Ιεροσόλυμα, για τη χειροτονία του
Ιεροσολύμων Θεοφάνους, και από 'κει στη Δαμασκό. Επανήλθε στην
Αλεξάνδρεια και επιδόθηκε με ζήλο στο κήρυγμα του θείου λόγου. Προχώρησε
στη συντήρηση των Πατριαρχικών κτηρίων και Ναών και οικοδόμησε νέους,
ενώ παράλληλα φρόντισε να απαλλάξει το Πατριαρχείο από τα χρέη του.
Το
Φεβρουάριο του 1612 μ.Χ., ενώ βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη, εξελέγη
«Επιτηρητής» του Οικουμενικού Θρόνου, αλλά παραιτήθηκε, επειδή κάποιοι
Αρχιερείς φατρίασαν εναντίον του προκαλώντας μεγάλη σύγχυση στην
Εκκλησία. Αναχώρησε για το Άγιο Όρος και από εκεί για τη Βλαχία, όπου
παρέμεινε τέσσερα χρόνια διδάσκοντας τον λαό και αγωνιζόμενος κατά της
Ουνίας. Πριν την αναχώρησή του από τη Βλαχία εξέδωσε εγκύκλιο (Τόμο)
προς τους Ορθοδόξους, με την οποία καταδικάζει τη διδασκαλία των
Λατίνων, ελέγχει τους λατινόφρονες Έλληνες τροφίμους της Σχολής του
Αγίου Αθανασίου της Ρώμης και συνιστά την απαρασάλευτη εμμονή στην
Ορθόδοξη πίστη ως τον μοναδικό τρόπο άμυνας κατά των εχθρών της
ευσεβείας.
Για να διαφωτίσει το Ορθόδοξο πλήρωμα συνέγραψε σε
απλή γλώσσα δύο πραγματείες, μία κατά της Αρχής, δηλαδή κατά του
πρωτείου του Πάπα Ρώμης, και μία άλλη σε μορφή διαλόγου μεταξύ
Φιλαλήθους και Ζηλωτού, με την οποία εξέθεσε τις σατανικές μεθόδους που
χρησιμοποιούσαν οι Ιησουΐτες για να προσηλυτίσουν τους Ορθοδόξους.
Φεύγοντας
από τη Βλαχία επισκέφτηκε πάλι το Άγιο Όρος, και τον Οκτώβριο του 1615
μ.Χ. επέστρεψε στην Αίγυπτο, όπου παρέμεινε, μέχρι την εκλογή του στον
Οικουμενικό Θρόνο, ασχολούμενος με το κήρυγμα και την κατήχηση του λαού,
αφού στο μεταξύ, χάρη στις άοκνες προσπάθειές του, είχαν εκλείψει τα
μεγάλα προβλήματα που ταλαιπωρούσαν τον Αλεξανδρινό Θρόνο.
Μετά
τον θάνατο του Πατριάρχου Τιμοθέου του Β' η Σύνοδος του Πατριαρχείου της
Κωνσταντινοπόλεως τον εξέλεξε Οικουμενικό Πατριάρχη......
-
Νηστεία
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου