Βρέθηκα μια μέρα για μια δουλειά, σε μια γυναικολογική κλινική. Εκεί
ήταν μία γυναίκα που χαροπάλευε, αφού είχε κάνει έκτρωση και είχε, μη
αναμενόμενες αιμορραγίες.
Καθώς λοιπόν εγώ περνούσα από το διάδρομο, για άλλη εργασία που είχα, με αντιλήφθηκε και με φώναξε.
Εγώ την άκουσα και γύρισα να την δω. Και βλέπω μια κατάσταση ένα χάλι... Με λέει:
– Προσευχήσου για μένα, εσύ που έχεις στον Θεό παρρησία.
– Τί να Του πω; Να φέρει άγγελο να βοηθήσει; Που; Εδώ στο
μακελειό; Τί να σε κάνει εσένα ο Θεός και πώς να σε βοηθήσει, όταν εσύ
θεληματικά κάνεις αυτά τα πράγματα; Είναι δεμένα τα χέρια του Θεού. Δεν
μπορούμε να Τον κοροϊδεύουμε.
– Μα είναι καλός ο Θεός! με είπε, παραπονούμενη.
– Καλός είναι, αλλά είναι και δίκαιος.
Ούτε τα πιο άγρια θηρία δεν σκοτώνουν τα παιδιά τους. Και όμως οι
γυναίκες που φοβούνται τις κατσαρίδες και τα ποντίκια, δεν φοβούνται να
σκοτώσουν τα παιδιά τους, κάνοντας έκτρωση!
Στην Ιταλία υπάρχει εταιρία, που αγοράζει τα έμβρυα που αποβάλλονται
από τις εκτρώσεις και τα χρησιμοποιούν για καλλυντικά γυναικών.
Είμαστε πιο άγριοι από τα θηρία!