«Mωρέ, κάνε με πρωθυπουργό ή υπουργό για μια μέρα και να δεις πως στρώνουν τα πράγματα».
Δημήτρης Νατσιός,
δάσκαλος-Κιλκίς
Πριν από πολλά χρόνια, όταν αντάμωναν οι
παρέες, συζητώντας για την κατάντια του τόπου και τα τρέχοντα θλιβερά
γεγονότα, κάποιος θα πετιόταν και θα φώναζε αγανακτισμένος «μωρέ, κάνε
με πρωθυπουργό ή υπουργό για μια μέρα και να δεις πως στρώνουν τα
πράγματα». Χρόνια έχω να το ακούσω. Είναι πλέον τόσο το κατέβασμα στου
«κακού τη σκάλα» και το περιρρέον πνεύμα παραίτησης και υποταγής, που
κανείς δεν διανοείται ότι μπορεί κάτι να αλλάξει. Οι «κυβερνήσεις
πέφτουνε» και, συνήθως, μετά από λίγο, όλοι μονολογούν και λένε με
έκδηλη την απογοήτευση: μια από τα ίδια. «Οι βιολιτζήδες άλλαζαν, μα ο
χαβάς μένεις ο ίδιος» όπως θα έλεγε και ο Κολοκοτρώνης.
Άλλαξε κάτι στην Παιδεία; Όχι. Περιμέναμε-
το ελάχιστο- να εκπαραθυρωθούν τα βλάσφημα βιβλία των Θρησκευτικών, μετά
και την δεύτερη καταδίκη τους από το ΣτΕ. Εις μάτην. Καταλάβαμε.
Κατέθεσε τα διαπιστευτήριά της και η νυν υπουργός. Μια από τα ίδια. Τι
το διαφορετικό πράττει από τους Φίλη και Γαβρόγλου; Τίποτε. Από την ίδια αρχέκακο κεφαλή παίρνουν γραμμή
και μπαίνουν στην γραμμή, στοιχίζονται. Πόσα, όμως, θα μπορούσαν ν’
αλλάξουν στην Παιδεία; Εξαγνισμός μας μέσω της Παιδείας. Να ξαναγίνουμε
αγνοί ζώντας με τα δικά μας παλιά πλούτη. «Δεν θέλω καινούργια, ξένα
δώρα. Παλιά, δικά μου πλούτη σου ζητώ», βροντολαλεί ο καθ’ ημάς Παλαμάς.
Το παρακάτω -εκπληκτικό κατά τη γνώμη μας- οδοιπορικό, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά πριν αρκετά χρόνια στο φόρουμ «Αγιο Όρος» και αναδημοσιεύτηκε στα ιστολόγια «Ελλάς-Ορθοδοξία» και «Αγιορείτικες μνήμες», από τα οποία το πήραμε κι εμείς. Ευχαριστούμε τον εν Χριστώ αδελφό Παναγιώτη που το συνέγραψε κι ελπίζουμε να σας ωφελήσει κι εσάς όσο ωφέλησε κάποτε κι εμάς!
* * *
Μέσα της δεκαετίας του 80. Τρεις φίλοι γύρω στα 19
συναντιούνται στα ΚΤΕΛ Πατρών. Ενας απ’ αυτούς ο γράφων. Βραδάκι-Ιούνιος -
ζέστη.
Έχοντας πρόσφατα ακούσει κάποια διήγηση, έκριναν σκόπιμο να επισκεφτούν το
Όρος. Όχι όμως μόνο το Όρος. Σχεδίασαν να πάνε κάποιες λίγες μέρες εκεί και εν
συνεχεία να κατηφορίσουν για Σποράδες, Σκιάθο και Σκόπελο. Εξάλλου το να πάνε
αποκλειστικά και μόνο στο Άγιο Όρος αποτελούσε γι’ αυτούς κάτι πέραν της
λογικής τους και της γενικότερης διάθεσης που συνήθως έχουν οι νέοι, όσον αφορά
τις καλοκαιρινές διακοπές. Εκεί δεν έχει γυναίκες! Ξυπνάς ξημερώματα! Οι
καλόγεροι θα είναι σίγουρα φορτικοί και γκρινιάρηδες!
Μια άλλη δυσκολία είναι το πώς θα το πεις στους γονείς σου! Και ειδικά στη
μητέρα.
Καλύτερα να πεις στη μάνα σου ότι θα πας διακοπές στο Αφγανιστάν ή στη λωρίδα
της Γάζας ή στην Βηρυττό εν μέσω βομβαρδισμών, παρά να της πεις ότι θα πας στο
Άγιο Όρος!
Ανήκουστο! Πάει το παιδί! Θα το κρατήσουν εκεί διά της βίας! Θα του κάνουν άλλα
κι άλλα.....οι καλόγεροι!
Τελικά όμως συναντηθήκαμε για να φύγουμε! Πρώτα για το Όρος και αν δεν μας
αρέσει ή μας πρήζουνε εκεί, τότε φεύγουμε για Σποράδες.
Ήμουν σχεδόν άθεος. Και λέω «σχεδόν» γιατί μου άρεσε για παράδειγμα να κάνω
Ανάσταση στο χωριό. Ή πάλι θα μπορούσα να πω ότι διατηρούσα έναν κάποιο σεβασμό
για την πίστη των άλλων. Ως εκεί όμως, τίποτα παραπάνω. Και μάλιστα θα μπορούσα
να πω ότι στο Άγιο Όρος θα πηγαίναμε καθαρά από περιέργεια. Και για ΠΛΑΚΑ! Με
στόχο εκτός της ικανοποίησης της περιέργειάς μας, να κάνουμε και το κομμάτι
μας. Να χασκογελάσουμε με τους συντηρητικούς και κολλημένους περίεργους ρασοφόρους.
Να ζήσουμε μαζί τους για να τους περιεργαστούμε, ως παράξενα όντα, να τους
λοιδωρήσουμε, εμείς οι έξυπνοι φοιτητές, οι μορφωμένοι αστοί! Τρομάρα μας! Που
να ‘ξερα.....
Ευχαριστούμε τον π. Άγγελο για την αποστολή του κειμένου του και το ιστολόγιο «ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ» για την προσαρμογή του κειμένου και την προσθήκη φωτογραφιών
Κατ αρχήν σας ευχαριστώ, διότι σπεύσατε να απαντήσετε στα υπ εμού τεθέντα ερωτήματα.
Είναι γεγονός, ότι η πλειοψηφία των επισκόπων, απόψεις,
θέσεις, πράξεις και παραλείψεις των οποίων, καθίστανται αντικείμενα
δημόσιας κριτικής από της πλευράς λαϊκών μελών της Εκκλησίας, δεν μας
έχει συνηθίσει σε παρόμοιες πρακτικές. Και επειδή δεν θα πρέπει να
περιοριζόμαστε μονάχα στην αρνητική κριτική των ποιμένων αλλά και να
εξαίρουμε ορθές πρακτικές από μέρους τους, οφείλουμε να υπομνήσουμε ότι,
σχετικώς προσφάτως, και ο μητροπολίτης Λαρίσης Ιερώνυμος, απάντησε σε
δημόσια κριτική αγωνιστού και ομολογητού επιστολογράφου, για το θέμα της
σχέσεώς του με το Ρόταρυ και τους Ροταριανούς (δεν εξετάζουμε ενταύθα
εάν η εν λόγω απάντηση ανέπαυσε το λαό του Θεού).
Να
μην ξεχνάμε τι διδάσκουν τα σχολικά βιβλία Γλώσσας για το Έπος του '40.
Μια αληθινή τιμή για τους νεκρούς μας ήρωες θα ήταν να φύγουν οι
μαγαρισιές από τις τσάντες των παιδιών μας. Θα ήταν ένα πραγματικό
μνημόσυνο στην θυσία τους....
Γιορτάζουμε τό «ΟΧΙ», γιατί ἄν γιορτάζαμε τό «ΝΑΙ», θά εἴχαμε κάθε μέρα ἐπέτειο! (Φοιτητικό σύνθημα)
Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, η αναμέτρηση στους αιθέρες ήταν η πιο άνιση για την ελληνική πλευρά.
Η Ελληνική Βασιλική Αεροπορία υστερούσε δραματικά της Ιταλικής
Αεροπορίας (Regia Aeronautica), τόσο σε ποιότητα όσο και σε αριθμούς.
Ωστόσο, οι Έλληνες χειριστές αντιπαρέταξαν τόλμη και επινοητικότητα.
Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά φαίνεται ότι τα διέθετε και με το παραπάνω ο υποσμηναγός Μαρίνος Μητραλέξης, που έκανε παράτολμες πτήσεις και χρησιμοποιούσε κάθε μέσο για να πλήξει τον εχθρό.
Στις 2 Νοεμβρίου 1940, έξι ελληνικά καταδιωκτικά PZL της 22ης Μοίρας
Διώξεως, απογειώθηκαν για να αναχαιτίσουν 27 ιταλικά βομβαρδιστικά, τα
οποία κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλονίκη, υπό την ισχυρή προστασία
καταδιωκτικών.
Οι Έλληνες χειριστές, αγνοώντας το αριθμητικό μειονέκτημα, συνεπλάκησαν με τον εχθρό πάνω από τον Λαγκαδά.
Ο Μητραλέξης κατέρριψε ένα ιταλικό βομβαρδιστικό και έστρεψε τα πυρά του σε ένα δεύτερο.
Κατάφερε και του «πήρε την ουρά», όταν εξαντλήθηκαν τα πυρομαχικά του.
Εν τω μεταξύ, ο πολυβολητής ουράς του ιταλικού βομβαρδιστικού έβαλλε συνεχώς εναντίον του.
Τότε, ο παράτολμος χειριστής επιχείρησε το αδύνατο!
Με την έλικά του «ροκάνισε» το ουραίο πηδάλιο του εχθρικού
βομβαρδιστικού, με αποτέλεσμα το τελευταίο να πέσει σε περιδίνηση και να
συντριβεί στο έδαφος.
Ο χειριστής του ιταλικού βομβαρδιστικού σκοτώθηκε, ενώ τα υπόλοιπα
τέσσερα μέλη του πληρώματος εγκατέλειψαν με χρήση αλεξιπτώτων.
Ο Μητραλέξης, με στρεβλωμένη την έλικα του αεροσκάφους του, εκτέλεσε
επιτυχή αναγκαστική προσγείωση σε ένα χωράφι, πολύ κοντά στο σημείο όπου
είχε συντριβεί το εχθρικό αεροσκάφος.
Στη συνέχεια, με το ατομικό του περίστροφο και τη βοήθεια μερικών χωρικών, συνέλαβε τους σοκαρισμένους Ιταλούς αεροπόρους.
Τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας, την ανώτατη ηθική διάκριση που απονέμεται σε καιρό πολέμου.
Το κατόρθωμά του απασχόλησε για πολλές ημέρες τον ελληνικό και διεθνή Τύπο.
Η εφημερίδα «Πρωία» μάλιστα, στο φύλλο της 17ης Νοεμβρίου 1940,
δημοσίευσε συνέντευξη του ανθυποσμηναγού Μπρουσόλο Γκαριμπάλδο, ενός από
τους διασωθέντες, ο οποίος επιβεβαίωσε την ενέργεια του Μητραλέξη,
απορρίπτοντας τις όποιες εκδοχές ήθελαν τη σύγκρουση ως ατύχημα.
Το τέλος του Έλληνα άσου, με πέντε επιβεβαιωμένες καταρρίψεις και μια
πιθανή, ωστόσο, ήταν πολύ άδοξο. Σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας
εκπαιδευτικής πτήσης στη θαλάσσια περιοχή της Τήνου το 1948.
Αρχική ΣΤΗΛΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Μαρίνος Μητραλέξης, o παράτολμος Έλληνας αεροπόρος που έγινε «καμικάζι».
Όταν ξέμεινε από πυρομαχικά χτύπησε με την έλικα το εχθρικό
βομβαρδιστικό και το έριξε. Μετά έκανε αναγκαστική προσγείωση και
συνέλαβε τους Ιταλούς
8.3k Shares
Share
Tweet
Pin
Email
Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, η αναμέτρηση στους αιθέρες
ήταν η πιο άνιση για την ελληνική πλευρά. Η Ελληνική Βασιλική Αεροπορία
υστερούσε δραματικά της Ιταλικής Αεροπορίας (Regia Aeronautica), τόσο σε
ποιότητα όσο και σε αριθμούς. Ωστόσο, οι Έλληνες χειριστές
αντιπαρέταξαν τόλμη και επινοητικότητα.
mitralexis-700x1045Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά φαίνεται ότι τα διέθετε
και με το παραπάνω ο υποσμηναγός Μαρίνος Μητραλέξης, που έκανε
παράτολμες πτήσεις και χρησιμοποιούσε κάθε μέσο για να πλήξει τον εχθρό.
Στις 2 Νοεμβρίου 1940, έξι ελληνικά καταδιωκτικά PZL της 22ης Μοίρας
Διώξεως, απογειώθηκαν για να αναχαιτίσουν 27 ιταλικά βομβαρδιστικά, τα
οποία κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλονίκη, υπό την ισχυρή προστασία
καταδιωκτικών.
Οι Έλληνες χειριστές, αγνοώντας το αριθμητικό μειονέκτημα, συνεπλάκησαν
με τον εχθρό πάνω από τον Λαγκαδά.
Ο Μητραλέξης κατέρριψε ένα ιταλικό βομβαρδιστικό και έστρεψε τα πυρά του
σε ένα δεύτερο. Κατάφερε και του «πήρε την ουρά», όταν εξαντλήθηκαν τα
πυρομαχικά του. Εν τω μεταξύ, ο πολυβολητής ουράς του ιταλικού
βομβαρδιστικού έβαλλε συνεχώς εναντίον του.
Mitralexis 1
Αναπαράσταση της αερομαχίας από το Πολεμικό Μουσείο.Φωτο: Χρ.
Βασιλόπουλος
Τότε, ο παράτολμος χειριστής επιχείρησε το αδύνατο!
Με την έλικά του «ροκάνισε» το ουραίο πηδάλιο του εχθρικού
βομβαρδιστικού, με αποτέλεσμα το τελευταίο να πέσει σε περιδίνηση και να
συντριβεί στο έδαφος.
Ο χειριστής του ιταλικού βομβαρδιστικού σκοτώθηκε, ενώ τα υπόλοιπα
τέσσερα μέλη του πληρώματος εγκατέλειψαν με χρήση αλεξιπτώτων.
Αναγκαστική προσγείωση
Ο Μητραλέξης, με στρεβλωμένη την έλικα του αεροσκάφους του, εκτέλεσε
επιτυχή αναγκαστική προσγείωση σε ένα χωράφι, πολύ κοντά στο σημείο όπου
είχε συντριβεί το εχθρικό αεροσκάφος.
Στη συνέχεια, με το ατομικό του περίστροφο και τη βοήθεια μερικών
χωρικών, συνέλαβε τους σοκαρισμένους ιταλούς αεροπόρους.
Τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας, την ανώτατη ηθική διάκριση που
απονέμεται σε καιρό πολέμου.
Το κατόρθωμά του απασχόλησε για πολλές ημέρες τον ελληνικό και διεθνή
Τύπο.
Mitralexis 3
Η στιγμή που ο Μητραλέξης «ροκανίζει» με την έλικα τον αντίπαλο
αεροσκάφος στην ουρά. Αναπαράσταση Πολεμικού Μουσείου. Φωτο: Χρ.
Βασιλόπουλος
Η εφημερίδα «Πρωία» μάλιστα, στο φύλλο της 17ης Νοεμβρίου 1940,
δημοσίευσε συνέντευξη του ανθυποσμηναγού Μπρουσόλο Γκαριμπάλδο, ενός από
τους διασωθέντες, ο οποίος επιβεβαίωσε την ενέργεια του Μητραλέξη,
απορρίπτοντας τις όποιες εκδοχές ήθελαν τη σύγκρουση ως ατύχημα.
Το τέλος του Έλληνα άσου, με πέντε επιβεβαιωμένες καταρρίψεις και μια
πιθανή, ωστόσο, ήταν πολύ άδοξο.
Σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής πτήσης στη θαλάσσια
περιοχή της Τήνου το 1948.
Νίκος Γιαννόπουλος, ιστορικός...
Αρχική ΣΤΗΛΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Μαρίνος Μητραλέξης, o παράτολμος Έλληνας αεροπόρος που έγινε «καμικάζι».
Όταν ξέμεινε από πυρομαχικά χτύπησε με την έλικα το εχθρικό
βομβαρδιστικό και το έριξε. Μετά έκανε αναγκαστική προσγείωση και
συνέλαβε τους Ιταλούς
8.3k Shares
Share
Tweet
Pin
Email
Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, η αναμέτρηση στους αιθέρες
ήταν η πιο άνιση για την ελληνική πλευρά. Η Ελληνική Βασιλική Αεροπορία
υστερούσε δραματικά της Ιταλικής Αεροπορίας (Regia Aeronautica), τόσο σε
ποιότητα όσο και σε αριθμούς. Ωστόσο, οι Έλληνες χειριστές
αντιπαρέταξαν τόλμη και επινοητικότητα.
mitralexis-700x1045Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά φαίνεται ότι τα διέθετε
και με το παραπάνω ο υποσμηναγός Μαρίνος Μητραλέξης, που έκανε
παράτολμες πτήσεις και χρησιμοποιούσε κάθε μέσο για να πλήξει τον εχθρό.
Στις 2 Νοεμβρίου 1940, έξι ελληνικά καταδιωκτικά PZL της 22ης Μοίρας
Διώξεως, απογειώθηκαν για να αναχαιτίσουν 27 ιταλικά βομβαρδιστικά, τα
οποία κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλονίκη, υπό την ισχυρή προστασία
καταδιωκτικών.
Οι Έλληνες χειριστές, αγνοώντας το αριθμητικό μειονέκτημα, συνεπλάκησαν
με τον εχθρό πάνω από τον Λαγκαδά.
Ο Μητραλέξης κατέρριψε ένα ιταλικό βομβαρδιστικό και έστρεψε τα πυρά του
σε ένα δεύτερο. Κατάφερε και του «πήρε την ουρά», όταν εξαντλήθηκαν τα
πυρομαχικά του. Εν τω μεταξύ, ο πολυβολητής ουράς του ιταλικού
βομβαρδιστικού έβαλλε συνεχώς εναντίον του.
Mitralexis 1
Αναπαράσταση της αερομαχίας από το Πολεμικό Μουσείο.Φωτο: Χρ.
Βασιλόπουλος
Τότε, ο παράτολμος χειριστής επιχείρησε το αδύνατο!
Με την έλικά του «ροκάνισε» το ουραίο πηδάλιο του εχθρικού
βομβαρδιστικού, με αποτέλεσμα το τελευταίο να πέσει σε περιδίνηση και να
συντριβεί στο έδαφος.
Ο χειριστής του ιταλικού βομβαρδιστικού σκοτώθηκε, ενώ τα υπόλοιπα
τέσσερα μέλη του πληρώματος εγκατέλειψαν με χρήση αλεξιπτώτων.
Αναγκαστική προσγείωση
Ο Μητραλέξης, με στρεβλωμένη την έλικα του αεροσκάφους του, εκτέλεσε
επιτυχή αναγκαστική προσγείωση σε ένα χωράφι, πολύ κοντά στο σημείο όπου
είχε συντριβεί το εχθρικό αεροσκάφος.
Στη συνέχεια, με το ατομικό του περίστροφο και τη βοήθεια μερικών
χωρικών, συνέλαβε τους σοκαρισμένους ιταλούς αεροπόρους.
Τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας, την ανώτατη ηθική διάκριση που
απονέμεται σε καιρό πολέμου.
Το κατόρθωμά του απασχόλησε για πολλές ημέρες τον ελληνικό και διεθνή
Τύπο.
Mitralexis 3
Η στιγμή που ο Μητραλέξης «ροκανίζει» με την έλικα τον αντίπαλο
αεροσκάφος στην ουρά. Αναπαράσταση Πολεμικού Μουσείου. Φωτο: Χρ.
Βασιλόπουλος
Η εφημερίδα «Πρωία» μάλιστα, στο φύλλο της 17ης Νοεμβρίου 1940,
δημοσίευσε συνέντευξη του ανθυποσμηναγού Μπρουσόλο Γκαριμπάλδο, ενός από
τους διασωθέντες, ο οποίος επιβεβαίωσε την ενέργεια του Μητραλέξη,
απορρίπτοντας τις όποιες εκδοχές ήθελαν τη σύγκρουση ως ατύχημα.
Το τέλος του Έλληνα άσου, με πέντε επιβεβαιωμένες καταρρίψεις και μια
πιθανή, ωστόσο, ήταν πολύ άδοξο.
Σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής πτήσης στη θαλάσσια
περιοχή της Τήνου το 1948.
Νίκος Γιαννόπουλος, ιστορικός...
Αρχική ΣΤΗΛΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Μαρίνος Μητραλέξης, o παράτολμος Έλληνας αεροπόρος που έγινε «καμικάζι».
Όταν ξέμεινε από πυρομαχικά χτύπησε με την έλικα το εχθρικό
βομβαρδιστικό και το έριξε. Μετά έκανε αναγκαστική προσγείωση και
συνέλαβε τους Ιταλούς
8.3k Shares
Share
Tweet
Pin
Email
Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, η αναμέτρηση στους αιθέρες
ήταν η πιο άνιση για την ελληνική πλευρά. Η Ελληνική Βασιλική Αεροπορία
υστερούσε δραματικά της Ιταλικής Αεροπορίας (Regia Aeronautica), τόσο σε
ποιότητα όσο και σε αριθμούς. Ωστόσο, οι Έλληνες χειριστές
αντιπαρέταξαν τόλμη και επινοητικότητα.
mitralexis-700x1045Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά φαίνεται ότι τα διέθετε
και με το παραπάνω ο υποσμηναγός Μαρίνος Μητραλέξης, που έκανε
παράτολμες πτήσεις και χρησιμοποιούσε κάθε μέσο για να πλήξει τον εχθρό.
Στις 2 Νοεμβρίου 1940, έξι ελληνικά καταδιωκτικά PZL της 22ης Μοίρας
Διώξεως, απογειώθηκαν για να αναχαιτίσουν 27 ιταλικά βομβαρδιστικά, τα
οποία κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλονίκη, υπό την ισχυρή προστασία
καταδιωκτικών.
Οι Έλληνες χειριστές, αγνοώντας το αριθμητικό μειονέκτημα, συνεπλάκησαν
με τον εχθρό πάνω από τον Λαγκαδά.
Ο Μητραλέξης κατέρριψε ένα ιταλικό βομβαρδιστικό και έστρεψε τα πυρά του
σε ένα δεύτερο. Κατάφερε και του «πήρε την ουρά», όταν εξαντλήθηκαν τα
πυρομαχικά του. Εν τω μεταξύ, ο πολυβολητής ουράς του ιταλικού
βομβαρδιστικού έβαλλε συνεχώς εναντίον του.
Mitralexis 1
Αναπαράσταση της αερομαχίας από το Πολεμικό Μουσείο.Φωτο: Χρ.
Βασιλόπουλος
Τότε, ο παράτολμος χειριστής επιχείρησε το αδύνατο!
Με την έλικά του «ροκάνισε» το ουραίο πηδάλιο του εχθρικού
βομβαρδιστικού, με αποτέλεσμα το τελευταίο να πέσει σε περιδίνηση και να
συντριβεί στο έδαφος.
Ο χειριστής του ιταλικού βομβαρδιστικού σκοτώθηκε, ενώ τα υπόλοιπα
τέσσερα μέλη του πληρώματος εγκατέλειψαν με χρήση αλεξιπτώτων.
Αναγκαστική προσγείωση
Ο Μητραλέξης, με στρεβλωμένη την έλικα του αεροσκάφους του, εκτέλεσε
επιτυχή αναγκαστική προσγείωση σε ένα χωράφι, πολύ κοντά στο σημείο όπου
είχε συντριβεί το εχθρικό αεροσκάφος.
Στη συνέχεια, με το ατομικό του περίστροφο και τη βοήθεια μερικών
χωρικών, συνέλαβε τους σοκαρισμένους ιταλούς αεροπόρους.
Τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας, την ανώτατη ηθική διάκριση που
απονέμεται σε καιρό πολέμου.
Το κατόρθωμά του απασχόλησε για πολλές ημέρες τον ελληνικό και διεθνή
Τύπο.
Mitralexis 3
Η στιγμή που ο Μητραλέξης «ροκανίζει» με την έλικα τον αντίπαλο
αεροσκάφος στην ουρά. Αναπαράσταση Πολεμικού Μουσείου. Φωτο: Χρ.
Βασιλόπουλος
Η εφημερίδα «Πρωία» μάλιστα, στο φύλλο της 17ης Νοεμβρίου 1940,
δημοσίευσε συνέντευξη του ανθυποσμηναγού Μπρουσόλο Γκαριμπάλδο, ενός από
τους διασωθέντες, ο οποίος επιβεβαίωσε την ενέργεια του Μητραλέξη,
απορρίπτοντας τις όποιες εκδοχές ήθελαν τη σύγκρουση ως ατύχημα.
Το τέλος του Έλληνα άσου, με πέντε επιβεβαιωμένες καταρρίψεις και μια
πιθανή, ωστόσο, ήταν πολύ άδοξο.
Σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής πτήσης στη θαλάσσια
περιοχή της Τήνου το 1948.
Νίκος Γιαννόπουλος, ιστορικός...
Αρχική ΣΤΗΛΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Μαρίνος Μητραλέξης, o παράτολμος Έλληνας αεροπόρος που έγινε «καμικάζι».
Όταν ξέμεινε από πυρομαχικά χτύπησε με την έλικα το εχθρικό
βομβαρδιστικό και το έριξε. Μετά έκανε αναγκαστική προσγείωση και
συνέλαβε τους Ιταλούς
8.3k Shares
Share
Tweet
Pin
Email
Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, η αναμέτρηση στους αιθέρες
ήταν η πιο άνιση για την ελληνική πλευρά. Η Ελληνική Βασιλική Αεροπορία
υστερούσε δραματικά της Ιταλικής Αεροπορίας (Regia Aeronautica), τόσο σε
ποιότητα όσο και σε αριθμούς. Ωστόσο, οι Έλληνες χειριστές
αντιπαρέταξαν τόλμη και επινοητικότητα.
mitralexis-700x1045Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά φαίνεται ότι τα διέθετε
και με το παραπάνω ο υποσμηναγός Μαρίνος Μητραλέξης, που έκανε
παράτολμες πτήσεις και χρησιμοποιούσε κάθε μέσο για να πλήξει τον εχθρό.
Στις 2 Νοεμβρίου 1940, έξι ελληνικά καταδιωκτικά PZL της 22ης Μοίρας
Διώξεως, απογειώθηκαν για να αναχαιτίσουν 27 ιταλικά βομβαρδιστικά, τα
οποία κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλονίκη, υπό την ισχυρή προστασία
καταδιωκτικών.
Οι Έλληνες χειριστές, αγνοώντας το αριθμητικό μειονέκτημα, συνεπλάκησαν
με τον εχθρό πάνω από τον Λαγκαδά.
Ο Μητραλέξης κατέρριψε ένα ιταλικό βομβαρδιστικό και έστρεψε τα πυρά του
σε ένα δεύτερο. Κατάφερε και του «πήρε την ουρά», όταν εξαντλήθηκαν τα
πυρομαχικά του. Εν τω μεταξύ, ο πολυβολητής ουράς του ιταλικού
βομβαρδιστικού έβαλλε συνεχώς εναντίον του.
Mitralexis 1
Αναπαράσταση της αερομαχίας από το Πολεμικό Μουσείο.Φωτο: Χρ.
Βασιλόπουλος
Τότε, ο παράτολμος χειριστής επιχείρησε το αδύνατο!
Με την έλικά του «ροκάνισε» το ουραίο πηδάλιο του εχθρικού
βομβαρδιστικού, με αποτέλεσμα το τελευταίο να πέσει σε περιδίνηση και να
συντριβεί στο έδαφος.
Ο χειριστής του ιταλικού βομβαρδιστικού σκοτώθηκε, ενώ τα υπόλοιπα
τέσσερα μέλη του πληρώματος εγκατέλειψαν με χρήση αλεξιπτώτων.
Αναγκαστική προσγείωση
Ο Μητραλέξης, με στρεβλωμένη την έλικα του αεροσκάφους του, εκτέλεσε
επιτυχή αναγκαστική προσγείωση σε ένα χωράφι, πολύ κοντά στο σημείο όπου
είχε συντριβεί το εχθρικό αεροσκάφος.
Στη συνέχεια, με το ατομικό του περίστροφο και τη βοήθεια μερικών
χωρικών, συνέλαβε τους σοκαρισμένους ιταλούς αεροπόρους.
Τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας, την ανώτατη ηθική διάκριση που
απονέμεται σε καιρό πολέμου.
Το κατόρθωμά του απασχόλησε για πολλές ημέρες τον ελληνικό και διεθνή
Τύπο.
Mitralexis 3
Η στιγμή που ο Μητραλέξης «ροκανίζει» με την έλικα τον αντίπαλο
αεροσκάφος στην ουρά. Αναπαράσταση Πολεμικού Μουσείου. Φωτο: Χρ.
Βασιλόπουλος
Η εφημερίδα «Πρωία» μάλιστα, στο φύλλο της 17ης Νοεμβρίου 1940,
δημοσίευσε συνέντευξη του ανθυποσμηναγού Μπρουσόλο Γκαριμπάλδο, ενός από
τους διασωθέντες, ο οποίος επιβεβαίωσε την ενέργεια του Μητραλέξη,
απορρίπτοντας τις όποιες εκδοχές ήθελαν τη σύγκρουση ως ατύχημα.
Το τέλος του Έλληνα άσου, με πέντε επιβεβαιωμένες καταρρίψεις και μια
πιθανή, ωστόσο, ήταν πολύ άδοξο.
Σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής πτήσης στη θαλάσσια
περιοχή της Τήνου το 1948.
Νίκος Γιαννόπουλος, ιστορικός...
Αι ημέτεραι δυνάμεις, αμύνονται του πατρίου εδάφους.
Όχι
δε χρειάζεται να κάνεις εικόνα τον εαυτό σου Δευτέρα πρωί, κολλημένος
στην κίνηση, να το ακούς ξαφνικά από το ραδιόφωνο και να αναρωτιέσαι τι
σημαίνει πόλεμος.
Άκουσε
προσεχτικά τον εκφωνητή. Οι λέξεις βγαίνουν μία μία από το στόμα του,
σαν η κάθε μία από αυτές να κουβαλάει ένα νόημα πιο μεγάλο κι από μια
βιβλιοθήκη. Κάθε λέξη είναι ένας τόμος, ένα βιβλίο ιστορίας ή ένα
παραμύθι της γιαγιάς μας, ή μια ιστορία που ακούσαμε στην εκκλησία, στο
κήρυγμα, την Κυριακή.
Μεταδίδομεν
το πρώτον ανακοινωθέν του Ελληνικού Γενικού στρατηγείου. Χτες ήμασταν
αγρότες, ψαράδες και δάσκαλοι, γιατροί, φαρμακοποιοί κι έμποροι. Σήμερα
το πρωί γινόμαστε στρατιώτες.
Αι
Ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις, με τη δύναμη του σίδερου και τις
φωτιάς, με τα τανκς και τα αεροπλάνα, προσβάλλουσιν από της 5:30 πρωινής
της σήμερον τα σπίτια και τις αυλές μας, τα χωράφια, τις ελιές μας, τα
ξωκλήσια, τα σχολειά μας. Και τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της
ελληνοαλβανικής μεθορίου. Τα βουνά μας και τα ποτάμια μας. Τα γάργαρα
νερά. Τις οξιές. Τα πλατάνια. Τα γεφύρια, τα πετρόχτιστα σπίτια, τα
μοναστήρια, τα πεζούλια και τις πλατείες που τα είχαμε ασπρίσει για να
γιορτάσουμε νοικοκυρεμένοι τον αη Δημήτρη.
Αι ημέτεραι δυνάμεις…
Δεν
τολμάς εύκολα να χρησιμοποιήσεις μια τέτοια λέξη. Θα μπορούσες να πεις ο
ελληνικός στρατός, οι στρατιώτες μας, κάτι άλλο τελοσπάντων πιο
συγκεκριμένο. ‘Όχι όμως. Αι ημέτεραι δυνάμεις κρύβουν από πίσω μια
ολόκληρη πατρίδα. Άκου καλά τι είπε εκείνη τη μέρα ο άνθρωπος: οι δικοί
μας. Σα να λέει, τα παιδιά μας. Κομμάτι από το σώμα το δικό μας, εμείς,
εσύ κι εγώ. Οι ημέτεροι. Δε χρειάζεται να σου τους περιγράψω καλύτερα.
Σε λίγο θα ‘σαι ένας απ’ αυτούς.
Αμύνονται
του πατρίου εδάφους. Τι μας νοιάζει που ακριβώς γίνονται οι μάχες. Τι
μας νοιάζει τι θα κάνουμε μετά, τι θα βγάλει αυτός ο πόλεμος. Τώρα ακούς
τα βασικά. Άμυνα κάνουμε αδερφέ. Δε ζητήσαμε τίποτα παρά μόνο τον
ουρανό μας, το χώμα, τη ρίζα και το δέντρο μας, κι ας μη δίνει το
γλυκύτερο καρπό. Το χώμα για τον τάφο του παππού μου μόνο. Για το χώμα
αυτό αμύνομαι.
Πρωί
πρωί κολλημένος στην Κηφισίας, δόξαζε το Θεό που στο ράδιο δεν ακούς
πολεμικό ανακοινωθέν. Άκου τα μαντάτα στο ράδιο, πάνω κάτω τα ίδια λένε.
Κάποιες δυνάμεις προσβάλουν και σήμερα τα ημέτερα σπίτια και τις
ημέτερες αυλές, και τα ημέτερα σχολειά και τις ημέτερες εκκλησιές. Και
αι ημέτεραι δυνάμεις τι κάνουν; Εδώ είναι το θέμα.