(σημ.
ΙΧΘΥΣ: Είναι τουλάχιστον, θλιβερό, Εμείς, οι Ορθόδοξοι Έλληνες, να
έχουμε αντικαταστήσει τον Άγιο Βασίλειο με μια καρικατούρα! Είναι ντροπή
μας, να κοροϊδεύουμε έτσι τον Άγιο. Ποιος από εμάς θα δέχονταν να τον
κοροϊδεύουν με αυτόν τον τρόπο; Είναι κρίμα να αλλοιώνουμε έτσι την
Ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας!)
Ο δικός μας Άϊ Βασίλης, ο Άγιος
Βασίλειος της Ορθοδοξίας, ο Πατέρας της Εκκλησίας και διδάσκαλος της
Οικουμένης, τι σχέση μπορεί να έχει με αυτόν της παγκοσμιοποίησης και
της Νέας εποχής;
1. Είναι λεπτός, ολιγαρκής, ασθενικός,
με μακριά μαύρη γενειάδα, αφού δεν πρόλαβε να γεράσει (έφυγε σε ηλικία
49 ετών) και γενικά πρόσωπο άσκησης και όχι ευτραφέστατος, με
προτεταμένη κοιλιά, ροδοκόκκινα μάγουλα, γαλανομάτης και πονηρός γέρος,
δηλαδή πρόσωπο της καλοπέρασης που είναι ο άλλος!
ΒιογραφίαΟ
Όσιος Σίμων ο Μυροβλύτης ήταν ο κτήτορας της τολμηρότερης αρχιτεκτονικά
αγιορείτικης μονής, της Σιμωνόπετρας. Υπήρξε θαυμάσιος ασκητής,
θαυματουργός και μυροβλύτης.
Υποτάχθηκε σε αυστηρό Γέροντα και
τόσο τον αγάπησε, ώστε την ώρα πού κοιμόταν ασπαζόταν τα πόδια του και
κατά την απουσία του τον τόπο της κατακλίσεώς του.
Πίστευε ότι δίχως
αυτόν δεν θα μπορούσε ν΄ ανεβεί στον ουρανό. Η υποταγή του έδωσε την
υψοποιό ταπείνωση και αυτή τη διάκριση. Με την ευλογία του Γέροντα του
κατοικεί σε σπήλαιο, πού σώζεται μέχρι σήμερα κοντά στη μονή του, για να
δοθεί όλος στην προσευχή, δίχως να φοβάται τις συχνές επιθέσεις των
δαιμόνων. Οι επισκέψεις των ανθρώπων τον σύγχυζαν και ετοιμαζόταν
ν΄αναχωρήσει σ΄ ερημικότερο τόπο, όταν άκουσε προσευχόμενος ουράνια
φωνή· «Σίμων, φίλε πιστέ, και λάτρη του Υϊού μου, μη αναχωρεί των ώδε,
ότι εις φως τέθεικά σε μέγα, και μέλλω να δοξάσω τον τόπον τούτον με το
όνομα σου». Πιστεύοντας στην αναξιότητά του ο άξιος, θεώρησε τη φωνή
τέχνασμα του πονηρού. Τη νύκτα των Χριστουγέννων προσευχόμενος είδε
αστέρα να κατεβαίνει από τον ουρανό και να στέκεται πάνω στην πέτρα,
όπου σήμερα η μονή, και η φωνή της Θεοτόκου να του λέγει· «Εδώ πρέπει να
θεμελίωσης, ω Σίμων, το κοινόβιόν σου, και να σώσης ψυχάς, και πρόσεχε
καλώς· μη απιστήσης, ως πρότερον, εγώ θέλω είμαι βοηθός σου».
«Και ο Χριστός, όταν ήταν μικρό παιδάκι, γνώρισε την
προσφυγιά». Θρησκευτικά Δ΄ Δημοτικού
Τους έχετε δει. Είναι γνωστοί. Πονηροί, αθεϊστές,
εθνομηδενιστές και χριστιανοφοβικοί που νιώθουν μια ηδονή όταν λοιδορούν την χριστιανική πίστη, τους αρέσει ξαφνικά να ντύνονται
«θεολόγοι», όταν με πρόσχημα κάποιες θρησκευτικές εορτές πασχίζουν να
περάσουν την αριστερή προπαγάνδα τους, «ενώ δεν νοούσιν ούτε όσα λέγουσιν ούτε
περί τίνων διϊσχυρίζονται…» (Β΄ Τιμοθ. 1:7)
Αφού
προσκυνήσαμε εχθές μαζί με τους Αγγέλους, τους Μάγους και τους Ποιμένες
τον Ενανθρωπήσαντα Θεό, που γεννήθηκε Παιδίον νέον για την σωτηρία
ημών, δίκαιον είναι να τιμήσουμε σήμερα την Μητέρα Του, την Υπεραγία
Θεοτόκο και Αειπάρθενο Μαρία. (1)
Πολλές
ερμηνείες, αντιφατικές μεταξύ τους, έχουν διατυπωθεί ως σήμερα από τους
ειδικούς επιστήμονες (αστροφυσικούς) σχετικά με την ταυτότητα του
αστέρα των Χριστουγέννων.
'Αλλοι
μίλησαν για «σύνοδο πλανητών», άλλοι για έναν διάττοντα αστέρα, άλλοι
για κάποιον αστεροειδή, άλλοι είπαν ότι επρόκειτο για κάποιον κομήτη
κλπ.
Η παρακάτω διήγηση του Αρχιμανδρίτη Χερουβείμ Καράμπελα είναι δημοσιευμένη στο βιβλίο του -ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ,ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ -Έκδοση Ι.Μ.Παρακλήτου 1991. Ο τίτλος της διήγησης είναι δικός μας . - https://fdathanasiou.wordpress.com/
———————————————————————————————
Μεταξύ των άλλων, ο Γέροντάς μας είχε και μία ευλογημένη συνήθεια. Κατά διαστήματα, έστελνε μία μικρή παρηγοριά στους ερημίτες… Είχε περάσει αρκετός καιρός από τότε που κοινοβίασα στην καλύβη μας, όταν μία μέρα-προπαραμονή Χριστουγέννων-όπως θυμάμαι-με κάλεσε ο Γέροντας για ν΄αναθέσει και σε μένα την ευλογημένη αυτή διακονία. Ασφαλώς με την απόφασή του αυτή, απέβλεπε και στην πνευματική μου, όπως πάντα ωφέλεια….Έβαλα μετάνοια στον Γέροντα φορτώθηκα τον ντορβά μου, πήρα το ραβδί και ξεκίνησα για τα Καρούλια……. Πέρασα από πολλούς ασκητές, την ζωή των οποίων χαρακτήριζε η συνέπεια. Ήσαν πραγματικοί μοναχοί,πραγματικοί ασκητές. Μεταξύ αυτών ο γέρων Νείλος,ηλικιωμένος Ρώσος ησυχαστής,που δεν γνώριζε καθόλου ελληνικά και ο επίσης ρώσος ιερομόναχος Παρθένιος….
Γεννήθηκε στη μοναχοτρόφο Μάδυτο
της Α. Θράκης το 1878 από ευσεβείς γονείς, ο κατά κόσμον Σεραφείμ Ψαράς.
Προσήλθε στην Καλύβη του αγίου ιερομάρτυρος Σεραφείμ της ιεράς σκήτης της Αγίας
Άννης το 1894. Εκάρη μοναχός από τον Γέροντα Γελάσιο το 1900. Το 1911 χειροτονήθηκε
ιερεύς και κατεστάθη Πνευματικός.
Η Ι.Καλύβη του Αγ. Σεραφείμ στο κέντρο (φωτό ΓτΧτΠτΑ)
Υπήρξε ομολογητής της πίστεως. Κατέθεσε
διαμαρτυρία των Αγιορειτών Πατέρων για την αλλαγή του ημερολογίου στον βασιλέα
Γεώργιο Β. Ήταν και καλός αγιογράφος.
Ο Γέροντας Χερουβείμ αναφέρει περί
αυτού στις Νοσταλγικές αναμνήσεις του από το Περιβόλι της Παναγίας:
ΓτΧτΠτΑ: Το μακροσκελές αυτό κείμενο του π. Αγγέλου αξίζει να διαβαστεί για συνδυασμό λόγων. Λυπόμαστε πραγματικά για αυτήν την εξέλιξη -όπως και στο παρελθόν έχουμε γράψει- η οποία όχι μόνο στερεί την Ι.Μ. Πειραιώς από έναν λαμπρό αντιοικουμενιστή και άοκνο Κληρικό αλλά ταυτόχρονα δείχνει ότι ο λίαν αγαπητός μας και εμβριθής Νομικός και Θεολόγος Σεβασμιώτατος Πειραιώς ακυρώνει ή σημαντικώς αποδυναμώνει στην πράξη τα όσα γράφει στα δυναμικά άρθρα του.
* * *
Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος 18-12-2019
Ἡ Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς σέ δύο δημοσιευθέντα στό διαδίκτυο κείμενά
της, ἕνα μέ τίτλο : «Ἡ Ἱ. Μ. Πειραιῶς ἀπαντᾶ στόν π. Ἄγγελο
Ἀγγελακόπουλο»1 (30-11-2019) καί ἄλλο μέ τίτλο : «Ἱ. Μ. Πειραιῶς : Ὀφειλόμενη ἀπάντησις στό Ἰστολόγιο ‘’Κατάνυξη’’»2
(13-12-2019), μοῦ κάνει τήν τιμή νά ἀναφέρεται στήν ἐλαχιστότητά μου
σχετικά μέ τήν ἀκούσια ἀπόλυσή μου ἀπό αὐτήν, κατηγορώντας με γιά
αὐτονόμηση καί ἀποστασιοποίησή μου ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς καί
τόν Μητροπολίτη Πειραιῶς.
α)
Επειδή δεν πιστεύετε ακράδαντα στον Κύριο και μόνο, αλλά και στους
δαίμονες. Έτσι, για την απιστία σας, ο Θεός παραχωρεί να γίνονται αυτά
που εκείνοι προλέγουν.
Έφυγε από τη ζωή αυτή πριν από λίγο σε ηλικία 79 ετών σήμερα, Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου ο π. Γεώργιος Μεταλληνός. Ο π. Γεώργιος υπήρξε Καθηγητής Θεολογίας και συγγραφέας δεκάδων βιβλίων. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1940 όπου και ολοκλήρωσε τη φοίτηση του στις εγκύκλιες σπουδές (1958). Από το 1964 έως το 1967 σπούδασε κλασική
φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου
έλαβε τα πτυχία θεολογίας και Φιλολογίας. Με την εκπλήρωση της στρατιωτικής του
θητείας, διορίστηκε επιστημονικός βοηθός στην έδρα Πατρολογίας και το
1969 μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στην τότε Δυτική Γερμανία (στα
πανεπιστήμια Βόννης και Κολωνίας), όπου και διέμεινε μέχρι το 1975. Ενδιάμεσα πραγματοποίησε σπουδές και αρχειακές έρευνες στην Αγγλία. Το 1971 εισήλθε στις τάξεις του κλήρου στη Γερμανία και έγινε διδάκτωρ Θεολογίας (Αθήνα) και Φιλοσοφίας – Ιστορίας (Κολωνία). Από το 1984 ήταν καθηγητής στη Θεολογική
Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών διδάσκοντας «Ιστορία του Πνευματικού
Βίου κατά την μεταβυζαντινή περίοδο», «Ιστορία και Θεολογία της
Λατρείας» και «Βυζαντινή Ιστορία». Διετέλεσε Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής από το 2004 έως το 2007, οπότε και αφυπηρέτησε, Ομότιμος πλέον Καθηγητής της Σχολής. Την ποιμαντική του δραστηριότητα αναπτύσσει στον πανεπιστημιακό Ναό του Αγίου Αντίπα στο χώρο της Οδοντιατρικής Σχολής. Το 2015 βραβεύτηκε με το Μακεδονικό Βραβείο για το συνολικό του έργο. Υ. Γ. Με το σπουδαίο Ιερέας, Καθηγητή
και Άνθρωπο π. Γεώργιο Μεταλληνό είχα συνεργαστεί πολλές φορές. Μεταξύ
των άλλων, θα μου μείνει αξέχαστη η ημερίδα στο ιστορικό Διδυμότειχο για
το Έθνος μας, μαζί με τον επίσης αείμνηστο Καθηγητή μου Νεοκλή Σαρρή. Είναι σίγουρο ότι ο π. Γεώργιος τίμησε
με πίστη και αφοσίωση το ράσο και την ευθύνη που φέρει η Ορθοδοξία και ο
Ελληνισμός και για αυτά θα μείνει στη Μνήμη μας. Καλό Παράδεισο, Καλή Ανάσταση αγαπημένε μας π. Γεώργιε!