Τὸ Οὐκρανικὸ καὶ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πισιδίας Σωτήριος

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πισιδίας Σωτήριος σὲ πολλὰ κείμενά του μὲ πάθος ὑποστηρίζει τὴν ὁδηγοῦσα τὴν Ὀρθοδοξία σὲ σχίσμα ἐνέργεια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στὴν Οὐκρανία.

Προφανῶς δὲν ἔχει λάβει ὑπόψη του τὶς ἀρτίως θεμελιωμένες ἐκκλησιολογικὲς ἀπόψεις τοῦ πνευματικοῦ του ἀδελφοῦ, Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου.

Διερωτᾶται ὁ Σεβ. γιατί ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα μόνος του νὰ δώσει Αὐτοκεφαλία σὲ μία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀφοῦ «τὴν ἔχει δώσει σὲ τόσες ἄλλες Ἐκκλησίες, ὅπως Ἀλβανίας, Ἑλλάδος, Σερβίας, Βουλγαρίας καὶ ἄλλες;» Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλή: Οἱ ἐν λόγω Ἐκκλησίες ἤσαν ὑπὸ τὴν δικαιοδοσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ἡ Οὐκρανία δὲν εἶναι. Αὐτὴ εἶναι ἡ καθοριστικὴ διαφορά.

Τὸ ἴδιο τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἐπὶ τοῦ σημερινοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου ἀναγνωρίζοντας τὴν ἀντικανονικότητα  νὰ δίδει  ἀπὸ μόνο Του τὴν Αὐτοκεφαλία ἒθεσε τὸ θέμα στὶς

προσυνοδικὲς διασκέψεις, μαζὶ μὲ αὐτὸ τῆς Αὐτονομίας, ἐν ὄψει τῆς Πανορθόδοξης Συνόδου. Στην πρότασή του τὸ Φανάρι δεχόταν ὅτι γιὰ νὰ δοθεῖ ἡ Αὐτοκεφαλία σὲ μίαν Ἐκκλησία πρέπει νὰ ὑπάρχει ἡ ΟΜΟΦΩΝΙΑ ὅλων τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Ἡ ΟΜΟΦΩΝΩΣ ἀποδεκτή πρόταση τῶν Προσυνοδικῶν Ἐπιτροπῶν δὲν προχώρησε στὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης διότι ὑπῆρξε διαφωνία ὄχι στὴν οὐσία τοῦ κειμένου, ἀλλὰ στὸ πῶς θὰ ὑπογράφεται ἡ ἀπόφαση γιὰ τὴν Αὐτοκεφαλία, γιὰ λόγους ἄσχετους δηλαδὴ μὲ τὸ περιεχόμενό της. Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἐπικαλεῖται ὅτι τελικὰ δὲν ὑπεγράφη καὶ ἑπομένως ὁ Πατριάρχης μποροῦσε νὰ προχωρήσει μόνος του στὴν ἀπόδοση τῆς Αὐτοκεφαλίας στὴν Οὐκρανία, ἀγνοώντας ὅτι ἐκεῖνος τὴν εἶχε συνυπογράψει ἐν ὄψει τῆς Πανορθόδοξης Συνόδου καὶ ἔτσι δεσμευόταν ἐκκλησιολογικά, ἠθικὰ καὶ δεοντολογικὰ νὰ μὴν προχωρήσει. Στόν Σεβ. Πισιδίας δὲν τοῦ κάνει ἐντύπωση πώς ΟΥΔΕΜΙΑ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει ἀναγνωρίσει τοὺς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας, πού κατέστησαν «κανονικοί»; ΟΛΕΣ εἶναι θύματα παραπληροφόρησης; ΟΛΕΣ δὲν ἀγαποῦν τὸν Πατριάρχη; Καὶ τὸν ἀγαποῦν ὅσοι τὸν «θυμιατίζουν», ἀντὶ νὰ τολμήσουν νὰ τοῦ ποῦν τὴν ἀλήθεια; 

Ὡς πρὸς τὸ ἂν ἔχει ὁ κ. Βαρθολομαῖος «τὸ δικαίωμα νὰ δώσει Αὐτοκεφαλία σὲ μίαν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὰ ὅρια ἑνὸς ἀνεξάρτητου κράτους μὲ δεκάδες ἑκατομμυρίων πιστῶν», πέραν τῶν ἀνωτερω  απαντᾶ στὸν κ. Σωτήριο ἡ πικρὴ ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὁ Σεβ. ἦταν τὸ δεξὶ χέρι τοῦ ἀείμνηστου Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου Α΄ καὶ ἔχει βιώσει αὐτὴν τὴν ἐμπειρία. Ὁ κ. Σωτήριος γνωρίζει ὅτι στὰ ὅρια τοῦ ἀνεξάρτητου Ἑλληνικοῦ Κράτους ὑπάρχει μία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μὲ ἕντεκα περίπου ἑκατομμύρια πιστούς. Τό Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο διατηρεῖ ἐπὶ δεκαετίες διασπασμένη τὴν ἐν λόγω Ἐκκλησία καὶ δὲν τῆς δίδει τὴν αὐτοκεφαλία στὸ σύνολο τῆς ἐπικρατείας τῆς χώρας. Γιατί τὸ Φανάρι ἄλλα ἐφαρμόζει στὴν Ἑλλάδα καὶ ἄλλα στὴν Οὐκρανία; Κατά τὴν ἄποψη τοῦ Μητρ. Πισιδίας εἶναι σωστὸ νὰ ἐνεργεὶ  τὸ Φανάρι ὅ,τι κατὰ περιπτωση  τὸ συμφέρει καὶ νὰ ἀποφασίζει καὶ νὰ πράττει αὐθαιρέτως καὶ χωρὶς νὰ δίδει λογαριασμὸ σὲ κανένα;

Ὁ Σεβ. Πισιδίας ὑποστηρίζει ὅτι ὁ Πατριάρχης εἶχε τὸ δικαίωμα νὰ προχωρήσει στὴν ἀνακήρυξη τῆς αὐτοκεφαλίας τῆς Οὐκρανίας, ἐπειδὴ δὲν ἔχει παραχωρηθεῖ ἐπισήμως μὲ Πανορθόδοξη Σύνοδο καὶ με  Τόμο ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας στὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας. Ἀλλὰ ΟΥΔΕΜΙΑ Σύνοδος συνεκλήθη μετὰ τὸ 1586. Ἀντιστρέφω ὅμως τὸ ἐρώτημα: Ἀπὸ τὸ 1586 καὶ ἕως τὸ 2018, δηλαδὴ ἐπὶ 432 χρόνια, ἀμφισβήτησε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ οἱ ἄλλες τοπικὲς Ἐκκλησίες τὴν δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας ἐπὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας; Ὄχι μόνο δὲν ἀμφισβήτησε ΠΟΤΕ τὶς ἀποφάσεις τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας λ.χ. σὲ βάρος τοῦ αὐτοανακηρυχθέντος «Πατριάρχου Κιέβου καὶ πάσης Οὐκρανίας» Φιλαρέτου, ἀλλὰ καὶ τὶς ἐπικρότησε! Ὁ σημερινὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἕως πρόσφατα ἀναγνώριζε ὡς κανονικὴ Ἐκκλησία στὴν Οὐκρανία αὐτὴν ποὺ εἶναι ὑπὸ τὴν ποιμαντικὴ εὐθύνη τοῦ Μητροπολίτου Ὀνουφρίου.

Ὁ Σεβ. Πισιδίας συγχέει τὸν στρατιωτικὸ πόλεμο καὶ τὴν κρατικὴ προσάρτηση τῆς Κριμαίας στὴν Ρωσία μὲ τὸ ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα. Ὑποστηρίζει ὅτι ὅπως ἡ Ρωσικὴ πολιτικὴ ἐξουσία προσάρτησε τὴν Κριμαία, ἔτσι καὶ «ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας ὑπέταξε τὴν Οὐκρανικὴ Ἐκκλησία παρὰ τὶς διαμαρτυρίες της». Ἀλλά ἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία εἶναι ΜΙΑ ἀπὸ τὸ 988, ὅταν ὁ ἡγεμόνας τοῦ Κιέβου Βλαδίμηρος βαφτίστηκε καὶ ὁδήγησε στὸ βάπτισμα τοὺς Ρῶς. Ἡ ἱστορία τῆς Ρωσίας τῆς Κιεβικῆς περιόδου ἦταν ἔνδοξη. Μαρτυρικὴ ἐξάλλου ἦταν ἡ περίοδος τῶν Ἀκριτῶν Ὀρθοδόξων Ρώσων τῆς Οὐκρανίας, ὑπὸ τὴν ἐξουσία τῶν θρησκευτικῶν καὶ κρατικῶν Δυτικῶν εἰσβολέων. Οἱ Ὀρθόδοξοι Οὐκρανοὶ βίωσαν περισσότερο ἀπὸ τοὺς ἄλλους Ρῶς τὴν σκλαβιὰ καὶ τὴν βαρβαρότητα Πολωνῶν, Οὐνιτῶν καὶ Ἰησουιτῶν. Τώρα τὸ Φανάρι ἀντὶ νὰ ἐνισχύσει τὴν Ὀρθοδοξία στὴν Οὐκρανία συνεργάζεται μὲ τὴν Δύση ἐναντίον Της! Εἶναι τὸ εὐχαριστῶ στοὺς Οὐκρανοὺς  Ὀρθοδόξους, ποὺ ἐπὶ αἰῶνες ἀνθίστανται στὴν Οὐνία, στὸν Πάπα, στὴν ἐθνικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ ἀλλοτρίωσή τους.

Εἶναι ἀναμφισβήτητο γεγονὸς πῶς ὁ κ. Βαρθολομαῖος συνεργάσθηκε  μέ τὸν πρώην Πρόεδρο τῆς Οὐκρανίας Ποροσένκο στὶς πολιτικὲς καὶ ἐθνικιστικὲς ἐπιδιώξεις του καὶ πῶς ὑποστηρίζει στὴν Οὐκρανία τὴν γεωπολιτική τοῦ Βατικανοῦ καὶ τῶν ΗΠΑ. Εἶναι ἐπίσης γεγονὸς ὄτι οι σχισματικοί τῆς Οὐκρανίας καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἔχουν καταστεῖ ἐργαλεῖα στὶς γεωστρατηγικὲς ἐπιδιώξεις τῆς Δύσης. Ὁ κοινὸς σκοπὸς τους προφανής, νὰ μειώσουν τὴν ἐπιρροὴ τῆς Μόσχας στὶς χῶρες τῆς Εὐρώπης καὶ γενικὰ στὴν οἰκουμένη. Σκοπὸς ποὺ δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἀντὶ λοιπὸν νὰ διδάξει τὸ Φανάρι τὴν Ἀλήθεια καὶ νὰ ἡγηθεῖ μὲ τὸ παράδειγμά Του μίας πνευματικῆς ἀντίστασης στὰ τοῦ κόσμου τούτου, ἀκολουθεῖ τὸ κοσμικὸ φρόνημα τῶν ἰσχυρῶν τῆς Γῆς. Ὁ πρῶτος μεταξὺ ἴσων δὲν εἶναι μόνο στὶς διαταγὲς καὶ στὴν ἐξυπηρέτηση κοσμικῶν συμφερόντων, εἶναι καὶ στὴν ὁμολογία τῆς Ἀλήθειας καὶ στὶς εὐθύνες.

Ὅπως ὑποστηρίζει ὁ κ. Σωτήριος ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἀνταποκρίθηκε  στό δράμα τῶν Οὐκρανῶν, ποὺ ἀκολουθοῦσαν τοὺς σχισματικοὺς καὶ ἐθνικιστὲς κληρικούς, καὶ ἀποφάσισε νὰ τοὺς ὀνομάσει κανονικούς. Ὅμως μὲ τὴν μονομερῆ ἐνέργειά του δὲν ἔφερε τὴν κάθαρση στὸ δράμα. Ἀντίθετα δημιούργησε «σχισματικούς» τούς κανονικοὺς ἐπισκόπους καὶ τὰ πολλὰ ἑκατομμύρια τῶν οὐκρανῶν ποὺ τοὺς ἀκολουθοῦν καὶ παραμένουν πιστοὶ στὴν ἐκκλησιαστική τους Παράδοση καὶ τοὺς ὁποίους ἕως χθὲς ἀναγνώριζε καὶ τὸ Φανάρι!. Το δράμα αὐτῶν τῶν πολλῶν ἑκατομμυρίων Οὐκρανῶν, δὲν τὸ σκέφτεται ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης;         

Ὁ Σεβ. Πισιδίας εἶναι παράδοξο, ποὺ θέτει καὶ τὸ ζήτημα τῆς λειτουργίας τῆς Πατριαρχικῆς Συνόδου, γιατί ἔχει διατελέσει μέλος Της. Δὲν ἔχει διαπιστώσει ὅτι ΟΛΑ τὰ θέματα τὰ φέρνει ὁ Πατριάρχης καὶ ἐγκρίνονται ΠΑΝΤΑ μὲ ΟΜΟΦΩΝΕΣ ἀποφάσεις; Δὲν ἔχει ἀναγνώσει προκατόχου του ἔργα, πού περιγράφουν τὶς αὐθαιρεσίες τοῦ Φαναρίου; Δὲν τὸν ἐνοχλεῖ πού  αδελφοὶ του Μητροπολίτες καταδικάσθηκαν ἀναπολόγητοι, ἤ / καὶ ὑποχρεώθηκαν σὲ παραίτηση; Δέν ἐνοχλεῖται ἀπὸ τὸ ὅτι τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο πρῶτο καθιέρωσε τὸν «τέταρτο» βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης, αὐτὸν τοῦ Πατριάρχου, στὸν ὁποῖο οἱ πάντες ὀφείλουν ὑποταγὴ καὶ ἡ Ἀρχιερατικὴ ἀξία ἀπαξιώνεται ἐνώπιόν του, κατὰ παράβαση τοῦ Συνοδικοῦ δισχιλιετοὺς συστήματος διαποιμάνσεως τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας;

Ὁ Σεβ. Πισιδίας εἶναι 90 ἐτῶν. Ἔχει προσφέρει πολλὰ στὴν ἱεραποστολὴ καὶ ἐν γένει στὴν Ἐκκλησία. Ἀντιλαμβάνομαι τὶς πικρὲς ἐμπειρίες του ἀπὸ τὴν πολιτικὴ ποὺ ἀκολουθεῖ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας ἔναντι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ὅμως στὸ Οὐκρανικὸ ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα ἡ οὐσία δὲν εἶναι οἱ γεωπολιτικοὶ ἀνταγωνισμοὶ Φαναρίου καὶ Μόσχας. Εἶναι ἡ ἴδια ἡ ἐκκλησιολογία τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ κινδυνεύει νὰ διολισθήσει στὴν ἐπιβολὴ τῆς παπικῆς ἀντιλήψεως αὐθαιρεσίας καὶ νὰ προκαλέσει σχίσμα.  Γενικά στὴν ζωὴ του ὁ κ. Σωτήριος ἔδειξε ὅτι εἶναι ὑπεράνω ὑλιστικῶν συμφερόντων. Κρίμα ποὺ μὲ τὸν σεβασμὸ ποὺ ἐμπνέει καὶ τὸ κύρος ποὺ διαθέτει δὲν βοηθάει στὸν ἀγώνα ὑπὲρ τῆς ἀλήθειας καί, ἑπομένως, ὑπὲρ τῆς ἑνότητας τῆς Ὀρθοδοξίας.-

ΠΗΓΗ