Του Θεολόγου κ. Παναγιώτη Τελεβάντου
Η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης διοργανώνει Ημερίδα αφιερωμένη στον Παπικό “Αρχιεπίσκοπο” Κερκύρας, Ζακύνθου, και Κεφαλληνίας και “Αποστολικό Βικάριο” Θεσσαλονίκης κ. Σπιτέρη, με αφορμή την συμπλήρωση 50 ετών ιερατικής διακονίας του.
Μεταξύ
των ομιλητών είναι και ο επικεφαλής των εν ενεργεία Αγουριδικών
Καθηγητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου.
Μένει
κανείς κυριολεκτικά έκπληκτος από την πορεία οικουμενιστικού ολέθρου,
που ακολουθεί η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, την οποία -τα τελευταία
χρόνια- ακολουθεί κατά ποδας, με αποφευκτέα συνέπεια, και η Θεολογική
Σχολή Αθηνών.
Ο κ. Σπιτέρης συμπλήρωσε πενήντα χρόνια “ιερατικής διακονίας”, λέγει το πρόγραμμα της Ημερίδας.
Με συγχωρείτε, αλλά ποιάς “ιερατικής διακονίας”; Έχουν οι αιρετικοί “ιερωσύνη”; Από πότε αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι έχουν ιερωσύνη οι αιρετικοί;
Ποια
δουλειά έχει μια Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή να διοργανώνει, για την
οποιαδήποτε επέτειο του κ. Σπιτέρη ή του οποιουδήποτε άλλου αιρετικού,
Ημερίδα για να τον τιμήσει;
Αν
οι Παπικοί κρίνουν ότι πρέπει να τιμήσουν ένα εξέχων μέλος του
Βατικανού, ας το κάνουν. Ποιος τους εμποδίζει; Και γιατί μας αφορά;
Αιρετικοί είναι, ένα εξέχοντα αιρετικό θέλουν να τιμήσουν.
Δικό τους μέλημα.
Εμείς, όμως, άραγε;
Ποια δουλειά έχουμε να τιμούμε αιρετικούς;
Πώς είναι δυνατόν να γίνει ανεκτόν έστω, ότι Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή διοργανώνει Ημερίδα για να τιμήσει ένα αιρετικό, για την "ιερατικήν" του διακονία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου