Ο Όσιος Ανστάσιος έζησε τον 7ο αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από ευγενή
οικογένεια. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε τον κόσμο και τα βιοτικά πράγματα
και εκάρη μοναχός. Πήγε στα Ιεροσόλυμα και αφού προσκύνησε τους Αγίους
Τόπους, κατέληξε στο Όρος Σινά, στη μονή της Αγίας Αικατερίνης, της
οποίας διετέλεσε ηγούμενος. Εκεί βρήκε ασκητές μοναχούς και έμεινε κοντά
τους σαν υποτακτικός και υπηρέτης τους. Επειδή είχε πολύ
ταπεινοφροσύνη, πήρε από τον Θεό τη δωρεά της γνώσης και πολλής σοφίας,
με την οποία συνέγραψε βίους Αγίων Πατέρων και συνέθεσε ψυχωφελείς
λόγους. Αφού έφτασε σε βαθιά γεράματα, απεβίωσε ειρηνικά στις αρχές του
8ου αιώνος μ.Χ.
Aξίζει να παραθέσουμε ένα απόσπασμα από ένα σύγγραμα του Οσίου
Αναστάσιου, ο οποίος παίρνοντας αφορμή από τα λόγια του Ιησού Χριστού «μη
κρίνετε ίνα μη κριθήτε» γράφει: «Κι όταν βλέπετε τον αδελφό σας να
αμαρτάνη και τότε να μην τον κρίνετε και μάλιστα όταν είναι ιερέας. Να
θυμώσαστε πως ένας είναι ο κριτής, ο Θεός, που θα αποδώση στον καθένα
κατά τα έργα του. Είδες βέβαια το αμάρτημα του αδελφού σου· μήπως όμως
γνωρίζεις και όλες του τις καλές πράξεις; Μπορεί μάλιστα αυτήν την
αμαρτία, που εσύ είδες, εκείνος να την έπλυνε κι όλας με τα δάκρυα της
μετανοίας του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου