Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός: Έτσι θά καταλάβουν ὅλοι ἀπό ποῦ προέρχεται ἡ πολεμική κατά τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν.

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός: Συζητώντας μέ ἐπισήμους τοῦ χώρου τῆς Ἐκπαιδεύσεως, ἄκουσα ἀπό ἀρκετούς νά μοῦ δηλώνουν ὅτι εἶναι Μασόνοι! Έτσι θά καταλάβουν ὅλοι ἀπό ποῦ προέρχεται ἡ πολεμική κατά τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν.

Ὅσοι λένε «θά κάνουμε μιά Κυβέρνηση πού θά εἶναι ἀνεξάρτητη» δέν ξέρουν τί λένε ἤ μᾶς ἀπατοῦν...

Εἴμαστε μόνιμα προτεκτοράτο καί ὑπό κατοχήν κάποιας ἤ κάποιων Εὐρωπαϊκῶν Δυνάμεων, μέ τήν συγκατάθεσή μας!

Ἐμεῖς δέν ἀνήκουμε στήν Δύση... Ἀνήκουμε στήν καθ' ἡμᾶς Ἀνατολή καί εἴμαστε πρωτότοκοι ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς ἀνάμεσα στούς Ὀρθοδόξους ὁμοπίστους μας.

Τό σύνδρομο, πού μᾶς ἔχει κυριεύσει ἤδη ἀπό τήν δημιουργία τοῦ νεωτέρου Ἑλληνικοῦ Κράτους, ἀπό τό 1830 καί ἑξῆς, καί κυρίως στούς διανοουμένους καί τούς πολιτικούς, εἶναι τό Κοραϊκό Εὐρωπαϊκό σύνδρομο.
ΜΕΡΟΣ Α’

 Συνέντευξη στόν Διονύση Μακρῆ

 

Οἱ περισσότεροι ἐπιδιώκουν καί θέλουν τόν παπά νά κινεῖται στό περιθώριο τῆς καθημερινότητας. Τόν θέλουν νά ἀναλίσκεται μόνο περί τῶν ἱερατικῶν καθηκόντων του! Καί ἴσως τούς ξενίζει ὅταν ἕνας παπάς τά λέει ἔξω ἀπό τά δόντια! Ὅταν ἕνας παπάς τιμᾶ τό ράσο καί τήν ἐν Χριστῶ ἀποστολή του! Ὅταν ἕνας παπάς ξεπερνᾶ τόν λεγόμενο ἐκκλησιαστικό καθωσπρεπισμό καί διατυπώνει εὐθαρσῶς τήν ἀλήθεια χωρίς φόβο καί ἰδιοτέλεια. Ὅταν ἕνας παπάς νοιάζεται καί ἀγωνιᾶ γιά τήν ἐν Χριστῶ σωτηρία τοῦ ποιμνίου του καί τρέχει νά τό προστατεύσει ἀπό τίς καλοστημένες παγίδες πού συστηματικά κάποιοι τοῦ στήνουν. Εἶναι παρήγορο κατά γενική ὁμολογία στήν κατρακύλα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ νά ὑπάρξουν τέτοιες στεντόρειες φωνές, σάν αὐτή τοῦ πατρός Γεωργίου Μεταλληνοῦ, τοῦ δασκάλου μου στή Θεολογική Σχολή! Γιατί οἱ ἀφυπνιστικές αὐτές φωνές βοηθοῦν σημαντικά, ὥστε νά ξεδιαλύνουμε ὅλοι μας τήν ἐμφυτευμένη καί μεθοδευμένη σύγχυση πού ἐπί σειρά ἐτῶν καλλιεργοῦν οἱ ἐκφραστές τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας στόν Ἕλληνα πολίτη, στόν Ἕλληνα Χριστιανό. Λόγω τῆς ἔκτασης τῆς συνέντευξης τήν χωρίσαμε σέ δύο μέρη. Στό πρῶτο μέρος παρουσιάζονται τεκμηριωμένες ἱστορικά διαφωτιστικές γιά ὅλους μας θέσεις, πού θαρρῶ πώς θά λύσουν πολλές ἀπορίες μας περί τῶν ὅσων βιώνουμε τόν τελευταῖο καιρό. Τό δεύτερο μέρος ἐπικεντρώνεται στά τῆς Ἐκκλησίας καί στή θέση πού αὐτή ὀφείλει νά διαδραματίζει ἔναντι τοῦ Χριστεπώνυμου ποιμνίου.

Ε Δ Ω