Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018

Κυριακή Ε΄ Λουκά: ακολουθία όρθρου, Αποστολικό και Ευαγγελικό ανάγνωσμα με μεταφορά στη Νεοελληνική και βιογραφικά εορταζομένων Αγίων.


Αποτέλεσμα εικόνας για Κυριακή Ε΄ Λουκά


Για βιογραφικά των Αγίων Γεωργίου Καρσλίδου του Ομολογητού, Ιωάννου Βατάτζη και των υπολοίπων Αγίων που εορτάζουν, πατήστε ΕΔΩ

Ακολουθία όρθρου, θεία λειτουργία
 
 
* * *

Αποστολικό Ανάγνωσμα Κυριακής E΄ Λουκά (4/11/18)

Αποτέλεσμα εικόνας για προσωποληψία

ΠΡΟΣ Εφεσίους (β΄ 4-10)

δελφοί, Θες πλοσιος ν ν λει, δι τν πολλν γπην ατο ν γπησεν μς, κα ντας μς νεκρος τος παραπτμασι συνεζωοποησε τ Χριστ· χριτ στε σεσωσμνοι· κα συνγειρε κα συνεκθισεν ν τος πουρανοις ν Χριστ ησο, να νδεξηται ν τος αἰῶσι τος περχομνοις τν περβλλοντα πλοτον τς χριτος ατο ν χρησττητι φ' μς ν Χριστ ησο. Τ γρ χριτ στε σεσωσμνοι δι τς πστεως· κα τοτο οκ ξ μν, Θεο τ δρον, οκ ξ ργων, να μ τις καυχσηται.
Ατο γρ σμεν ποημα, κτισθντες ν Χριστ ησο π ργοις γαθος, ος προητομασεν Θες να ν ατος περιπατσωμε.

πόδοση στη νεοελληνική:

δελφοί, Θεός, πειδ εναι πλούσιος ες εσπλαγχνίαν νεκα τς πολλς γάπης μ τν ποίαν μς γάπησε, ν κα μαστε νεκρο νεκα τν παραπτωμάτων, μς ζωοποίησε μαζ μ τν Χριστόν, – δι χάριτος εσθε σωσμένοι –, κα μς νέστησε μαζ κα μς κάθησε μαζ ες τ πουράνια ν Χριστ ησο, δι ν δείξ ες τος μέλλοντας αἰῶνας τν περβολικν πλοτον τς χάριστός του ες καλωσύνην πο δειξε σ’ μς δι το Χριστο ησο. Διότι δι τς χάριτος εσθε σωσμένοι δι τς πίστεως κα ατ δν προέρχεται π σς, λλ εναι το Θεο δρον, χι π ργα, δι ν μ μπορ κανες ν καυχηθ.
Διότι εμεθα δικό του ργον, δημιουργηθέντες ν Χριστ ησο διργα γαθά, τ ποία Θες προετοίμασε, δι ν ποτελέσουν τν τρόπον τς ζως μας.


http://www.faneromenihol.gr

 

Ευαγγελική Περικοπή Κυριακής Ε΄ Λουκά



Ευαγγελική Περικοπή Κυριακής Ε' Λουκ

 παραβολ το πλουσίου κα το Λαζάρου

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙϚ´ 19 - 31

19 νθρωπος δ τις ν πλοσιος, κα νεδιδσκετο πορφραν κα βσσον εφραινμενος καθ’ μραν λαμπρς. 20 πτωχς δ τις ν νματι Λζαρος, ςββλητο πρς τν πυλνα ατο λκωμνος 21 κα πιθυμν χορτασθναιπ τν ψιχων τν πιπτντων π τς τραπζης το πλουσου· λλ κα οκνες ρχμενοι πλειχον τ λκη ατο. 22 γνετο δ ποθανεν τν πτωχν κα πενεχθναι ατν π τν γγλων ες τν κλπον βραμ· πθανε δκα  πλοσιος κα τφη. 23 κα ν τ δ πρας τος φθαλμος ατο,πρχων ν βασνοις, ρ βραμ π μακρθεν κα Λζαρον ν τος κλποις ατο. 24 κα ατς φωνσας επε· πτερ βραμ, λησν με κα πμψον Λζαρον να βψ τ κρον το δακτλου ατο δατος κα καταψξ τν γλσσν μου, τι δυνμαι ν τ φλογ τατ. 25 επε δ βραμ· τκνον, μνσθητι τι πλαβες σ τ γαθ σου ν τ ζω σου, κα Λζαρος μοως τκακ· νν δ δε παρακαλεται, σ δ δυνσαι· 26 κα π πσι τοτοις μεταξμν κα μν χσμα μγα στρικται, πως ο θλοντες διαβναι νθεν πρςμς μ δνωνται, μηδ ο κεθεν πρς μς διαπερσιν. 27 επε δ· ρωτ ον σε, πτερ, να πμψς ατν ες τν οκον το πατρς μου· 28 χω γρ πντεδελφος· πως διαμαρτρηται ατος, να μ κα ατο λθωσιν ες τν τπον τοτον τς βασνου. 29 λγει ατ βραμ· χουσι Μωϋσα κα τος προφτας· κουστωσαν ατν. 30  δ επεν· οχ, πτερ βραμ, λλ’ ἐάν τιςπ νεκρν πορευθ πρς ατος, μετανοσουσιν. 31 επε δ ατ· ε Μωϋσως κα τν προφητν οκ κοουσιν, οδ ἐάν τις κ νεκρν ναστπεισθσονται. 

Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα 

19 Ειδικώτερα δε δια τον πλούτον ακούσατε και αυτήν την παραβολήν· Ενας άνθρωπος ήτο πλούσιος και εφορούσε κόκκινον πανάκριβον ένδυμα και λευκόν, λινόν πολυτελή χιτώνα. Και κάθε ημέρα ηυφραίνετο με πολυδάπανα λαμπρά συμπόσια. 20 Εζούσε δε τότε και κάποιος πτωχός ονάματι Λαζαρος, ο όποιος ήτο παραπεταμένος κοντά εις την μεγάλην εξώπορτα του πλουσίου, γεμάτος από πληγάς. 21 Και αυτός επιθυμούσε να χορτάση την πείνα του από τα ψίχουλα, που έπιπταν από το τραπέζι του πλουσίου. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, οι σκύλοι έγλειφαν τας πληγάς του γυμνού σχεδόν σώματός του. 22 Συνέβη δε να πεθάνη ο πτωχός και να μεταφερθή από τους αγγέλους εις τας αγκάλας του Αβραάμ, στον παράδεισον δηλαδή όπου ο Αβραάμ μαζή με τους δικαίους αναπαύονται και ευφραίνονται. Επέθανε δε και ο πλούσιος και ετάφη με πολλήν μεγαλοπρέπειαν. Η ψυχή του όμως κατέβηκε στον Αδην. 23 Και στον Αδην όπου εβασανίζετο, εσήκωσε τα μάτια του και βλέπει τον Αβραάμ από μακρυά και τον Λαζαρον εις τας αγκάλας του. 24 Και αυτός, που τόσην αδιαφορίαν και σκληρότητα είχε δείξει, όταν ζούσε εις την γην, εφώναξε τώρα και είπε· Πατερ Αβραάμ, σπλαγχνίσου με και στείλε τον Λαζαρον να βρέξη την άκρη από το δάκτυλο του στο νερό και να δροσίση την γλώσσαν μου, διότι πονώ φοβερά μέσα εις την βασανιστικήν αυτήν φλόγα του Αδου. 25 Είπε δε ο Αβραάμ· Τεκνον, θυμήσου, ότι συ απήλαυσες με το παραπάνω τα αγαθά σου εις την ζωήν σου και ο Λαζαρος ομοίως εδοκίμασε τα κακά της φτώχειας και της ασθενείας. Τωρα δε αυτός εδώ παρηγορείται και ευφραίνετε δια την υπομονήν, που έδειξε στον καιρόν της θλίψεώς του, συ δε κατά λόγον δικαιοσύνης βασανίζεσαι δια την φιλαυτίαν σου και την σκληρότητα της καρδίας σου.26 Και επί πλέον μεταξύ του τόπου, που είμεθα ημείς, και του τόπου που είσθε σεις, έχει στηριχθή μέγα και ανυπέρβλητον χάσμα, ώστε εκείνοι που θέλουν να περάσουν από εδώ εις σας να μη ημπορούν ούτε και αυτοί, που είναι στο μέρος σας να μην ημπορούν να περάσουν προς ημάς. 27 Είπε δε ο πλούσιος· Τοτε σε παρακαλώ, πάτερ, να στείλης τον Λαζαρον στο πατρικό μου σπίτι, 28 διότι έχω εκεί πέντε αδελφούς, στείλε τον να τους διαβεβαιώση δι' αυτά που συμβαίνουν εδώ, ώστε να μη καταντήσουν και αυτοί στον τόπον τούτον των βασάνων. 29 Λεγει εις αυτόν ο Αβραάμ· Εχουν τον Μωϋσέα και τους προφήτας· ας ακούσουν αυτών τας μαρτυρίας. 30 Εκείνος δε είπε· όχι, πάτερ Αβραάμ, δεν θα προσέξουν την μαρτυρίαν του Μωϋσέως και των προφητών. Αλλά εάν κανείς από τους πεθαμένους υπάγη προς αυτούς, θα μετανοήσουν. 31 Είπε δε εις αυτόν ο Αβραάμ· εάν δεν ακούσουν τον Μωϋσέα και τους προφήτας, δεν θα πεισθούν και αν ακόμη αναστηθή κάποιος εκ νεκρών”. (Οταν λείπη η καλή διάθεσις ούτε και το μεγαλύτερον θαύμα ημπορεί να οδηγήση εις πίστιν και μετάνοιαν).
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου