Ο Μητροπολίτης Καλλίνικος λίγο πριν την κοίμησή του
«Κάποτε μοῦ εἶπε ὁ Ἐδέσσης Καλλίνικος
(+1984), ἐγχειρισμένος στό κεφάλι: “Ν᾽ ἀνεβῆς σέ καμπαναριό καί νά
φωνάξης ὅτι ὁ πιό εὐτυχής ἄνθρωπος εἶναι ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ”. Καί ὅταν
τοῦ ἀνεκοίνωσα ὅτι ὁ Ἱερεύς τοῦ νοσοκομείου μοῦ εἶπε νά λειτουργήσω καί
νά μιλήσω καί τόν παρεκάλεσα νά μοῦ πῆ τό θέμα τῆς ὁμιλίας μοῦ εἶπε: “Νά
μιλήσης γιά τή χαρά καί ὅτι πρέπει νά χαιρώμασθε καί στό νοσοκομεῖο,
στήν ἀρρώστεια”».
Μαρτυρία Επισκόπου Ναυπάκτου
Ο
νέος Όσιος Καλλίνικος γεννήθηκε στα Σιταράλωνα Αγρινίου, το 1918, από
πτωχή οικογένεια.
Πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, χειροτονήθηκε διάκονος και
πρεσβύτερος από τον κατά σάρκαν αδελφό του, μητροπολίτη Διδυμοτείχου,
Ορεστιάδος και Σουφλίου Κωνσταντίνο, το έτος 1957.
Υπηρέτησε ως γραμματέας και Ιεροκήρυκας της μητροπόλεως Αιτωλίας και
Ακαρνανίας επι αρχιερατείας του μητροπολίτου Θεοκλήτου.
25 Ιουνίου 1967, χειροτονείται μητροπολίτης Εδέσσης στον Ι. Ναό Αγίου
Διονυσίου, πολιούχο Αθηνών, σε διαδοχή του μητροπολίτη Εδέσσης
Διονυσίου.
Την χειροτονία ετέλεσε ο Τρίκκης και Σταγών Διονύσιος, με συλλειτουργούς
τους Κυθήρων Μελέτιο, Διδυμοτείχου Κωνσταντίνο, Κασσανδρείας Συνέσιο
και Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεόκλητο.
Λίγες ημέρες πριν την εκλογή του, η επαρχία Αλμωπίας με απόφαση της
Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αποσπάστηκε από την μητρόπολη
Φλωρίνης και προσαρτήθηκε στην μητρόπολη Εδέσσης.
Ήταν άνθρωπος της ελεημοσύνης, της προσευχής, της πραότητος, με
πολύπλευρο ποιμαντικό έργο στην μητρόπολή του.
Προσεκτικός ακόμη και στις χειροτονίες του, είχε μέσα του αγάπη και φόβο
Θεού.
Πολλά τα πνευματικά του τέκνα. Άφησε μνήμη αγαθή και ο ενάρετος
μοναχικός βίος του, παράδειγμα προς μίμηση για κληρικούς και λαικούς.
Eμείς από ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου