«Όσιος Αλέξιος ο άνθρωπος του Θεού»
«... μοίρασε τα χρήματα στους πτωχούς, ακόμη και τα ιμάτιά του, και, αφού ενδύθηκε με κουρελιασμένα και χιλιομπαλωμένα ρούχα, κάθισε στο νάρθηκα του ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου, ως ένας από τους πτωχούς.για δεκαεπτά χρόνια παρέμεινε στο νάρθηκα του ναού της Θεοτόκου ευαρεστώντας το Θεό.... Όταν συνάντησε τον πατέρα του, που δεν αναγνώρισε τον υιό του, του ζήτησε να τον ελεήσει και να τον αφήσει να τρώει από τα περισσεύματα της τράπεζάς του... Κάποιοι δούλοι από την οικία τον πείραζαν και τον κορόιδευαν, όμως αυτό δεν τον ένοιαζε...Έμεινε λοιπόν για δεκαεπτά χρόνια στον πατρικό οίκο χωρίς να τον γνωρίζει κανένας».
Για ολόκληρο το βίο του πατήστε εδώ
* * * * * * * * * *
«Άγιος Πατρίκιος φωτιστής της Ιρλανδίας»
«Σε ηλικία 16 ετών συνελήφθη αιχμάλωτος και μεταφέρθηκε στην Ιρλανδία,
όπου και παρέμεινε έξι χρόνια. Οι ώρες της μοναξιάς, όταν ως σκλάβος
έβοσκε το κοπάδι του, περνούσαν με προσευχή στον Θεό, τον Οποίο μέσα
στην δοκιμασία του ο Άγιος είχε ανακαλύψει... Τελικά επέστρεψε στη Βρετανία, αλλά ένα όραμα που είδε τον κάλεσε να
γυρίσει και πάλι στην Ιρλανδία, για να βοηθήσει τους Χριστιανούς...»
Το θαυμαστό του βίο αξίζει να διαβάσετε εδώ
* * * * * * * * * *
«Άγιος Νικόλαος Επίσκοπος Αχρίδος και Ζίτσης»
«...Το 1941 μ.Χ. οι αρχές κατοχής της χώρας του, οι Γερμανοί, τον
συλλαμβάνουν, τον περιορίζουν και το 1944 μ.Χ. τον στέλνουν στο
στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Νταχάου στη Γερμανία, όπου υπέστη πάνδεινα
βασανιστήρια. Ο δούλος του Κυρίου βάσταζε τα στίγματα του μαρτυρίου στο
σώμα του, που όλο είχε γίνει μια πληγή. Μάλιστα δέρμα στην πλάτη και στα
πέλματα δεν υπήρχε...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου