Για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου που πλησιάζει.

Αναρτούμε μερικά ποιήματα ως βοήθημα για Δασκάλους και Καθηγητές που αυτές τις μέρες προετοιμάζουν τα παιδιά για τις σχολικές εορτές της 28ης Οκτωβρίου.

ΩΔΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ

Σε σας που ένα πρωινό
ψυχρές, σας ξύπνησαν σειρήνες,
μ’ ένα χαμόγελο πλατύ,
ντυθήκατε μες το χακί
για να φυλάξτε Θερμοπύλες !

Σε σας που ένα πρωινό
θέριεψε ο ήχος μιας καμπάνας,
με ένα τραγούδι στο σταθμό
τραβώντας για το μέτωπο
κι όπλο σας την ευχή της μάνας !

Σε σας που ένα πρωινό
ψυχρές ηχήσαν διαταγές ,
μακριά ακόμα η κορφή,
τρύπιο απ’ το κρύο το κορμί,
ζόρικες του άνεμου οι ριπές!

Σε σας που ένα πρωινό
ήρθαν της μοίρας τα γραμμένα,
δείξατε στήθος στον εχθρό,
κι από ‘να βόλι φονικό,
τα νιάτα σας , άνθη κομμένα !

Σε σας που ένα πρωινό
με τις μαντίλες τυλιγμένες,
πα σε ντορούς πατήσατε
κι εφόδια κουβαλήσατε,
στα κακοράχια μαθημένες !

Σε σας που ένα πρωινό
στεκάμενοι σε κάποιαν άκρη,
το βλέμμα πάγωσε κι αυτό,
η σβάστικα ήταν στον ιστό
στο μάτι πρόβαλε ένα δάκρυ !

Σε σας που ένα πρωινό
φιλώντας τσίλιες στη γωνία,
με την κλεμμένη την μπογιά,
γεμίσατε μια γειτονιά,
παντού γραμμένο : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !

Σε σας που ένα πρωινό
διαβάτες σε στενό δρομάκι,
μαζέψατε νεκρά κορμιά,
σκελετωμένα τα παιδιά ,
κι έσφιξε τ’ άδειο σας στομάχι !

Σε σας που ένα πρωινό
-γλυκά που χάλασε ο ύπνος-
βγάλατε απ’ τα υπόγεια τη σημαία,
στο δρόμο όλοι μια παρέα,
στα χείλη ο Εθνικός ο Ύμνος !

ΤΟ ‘40

Στης Πίνδου τα ψηλά βουνά,
μέσα στο κρύο και στο χιόνι,
βάζουν στα πόδια τους φτερά,
οι ηρωικοί μας οι ευζώνοι.

Φεύγουν τρεχάτοι οι Ιταλοί,
στα Τίρανα κι ακόμα πέρα ,
πιο γρήγοροι κι από λαγοί,
ακούγοντας και μόνο ΑΕΡΑ !

ΟΧΙ

Ήρθαν ένα πρωί οι εχθροί,
με μια διαταγή στο στόμα,
να βάλουν πόδι οι καψεροί,
σε τούτο το ιερό το χώμα.

Μα ο ελληνικός λαός,
από τα βάθη των αιώνων,
δίνει το αίμα του αφειδώς,
πιστός στα λόγια των προγόνων.

Με ένα στόμα , όλο ψυχή,
ορθά κοφτά , απάντησε ΟΧΙ,
και γέμισε κάθε κορφή ,
από του Εύζωνα τη λόγχη.

ΗΤΑΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΦΑΝΕΡΟ

Ήταν σε όλους φανερό
ο Ιταλός τι θέλει.
Γιορτάζαμε την Παναγιά
μα μια τορπίλη απ’ τα βαθιά
μας βύθισε την « ΕΛΛΗ ».

Ήταν σε όλους φανερό
ο Γκράτσι τι ζητάει.
Και του Οκτώβρη είκοσι οχτώ
φτάνοντας τρεις το πρωινό ,
το Μεταξά ξυπνάει .

Ήταν σε όλους φανερό
ο πόλεμος τι ορίζει.
Όμως ο εύζωνας γελά
και με μια σπίθα στη ματιά
τα τρένα τα γεμίζει

Κι έγινε σε όλους φανερό
ο Έλλην δε λυγάει.
Κι εκεί στις Πίνδου τις πλαγιές
με λόγχες και με ιαχές
τους Ιταλούς σκορπάει .

ΟΧΙ

ΟΧΙ εβροντοφώναξε
ο Μεταξάς στον Γκράτσι :
«Βάλτο καλά μες στο μυαλό,
σ’ αυτό το χώμα το ιερό,
Ιταλός δε θα περάσει»!

ΟΧΙ εβροντοφώναξε
κι ο κόσμος μες στους δρόμους,
τις μάνες νιοι χαιρέταγαν,
μ’ ένα χαμόγελο έφευγαν
κι ένα σακί στους ώμους .

ΟΧΙ εβροντοφώναξε
του πόλεμου η σειρήνα,
καμπάνες κρούουν στις εκκλησιές,
βοή μέσα στις γειτονιές,
ανάστατη η Αθήνα .

ΟΧΙ εβροντοφώναξε
η Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη.
Φωτιά σε πόλεις και χωριά ,
λαχτάρα μέσα στην καρδιά,
χαμόγελο και δάκρυ.

ΟΧΙ εβροντοφώναξε
ο τσολιάς νύχτα και μέρα.
Ψηλά στις Πίνδου τις κορφές,
αντιλαλούνε οι πλαγιές
με μια ιαχή : « ΑΕΡΑ »

ΠΗΓΗ: ΑΓΙΑ ΜΕΤΕΩΡΑ