Του Θεολόγου κ. Παναγιώτη Τελεβάντου
Στην Εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για τις φονικές πυρκαγιές στην Αττική, περιλαμβάνεται η ακόλουθη παράγραφος:
“Τέλος,
η Ιερά Σύνοδος επισημαίνει πόσο μεγάλη είναι η ευθύνη όλων μας, ώστε με
σύνεση και υπευθυνότητα να διαφυλάσσεται η ακεραιότητα της δημιουργίας
του Θεού, μέσα από την καλλιέργεια του σεβασμού και του αισθήματος
ευθύνης προς το φυσικό περιβάλλον, προκειμένου να παύσουν τραγικές
καταστάσεις, όπως αυτες τις οποίες όλοι βιώνουμε.
Προς τούτο, απαιτείται ο καθένας να εργάζεται και να συνεργάζεται για την ευημερία του Τόπου και κυρίως των ανθρώπων του.”
Ούτε
μία λέξη δεν περιέχει η Εγκύκλιος για την ανάγκη μετανοίας αρχόντων
πρωτίστως εκκλησιαστικών και πολιτικών, αλλά και του λαού σαν σύνολο.
Καμία προτροπή για να τελεστούν αγρυπνίες και παρακλήσεις σε όλη την χώρα.
Καταγράφονται, όμως, οι οικολογικές ευαισθησίες των αγίων Συνοδικών.
Παράλληλα καταβάλλεται προσπάθεια αποενοχοποίησης των άθεων κρατούντων για όσα συνέβησαν.
Με ποιο τρόπο;
Με την απόδοση της ευθύνης για την συμφορά στην αυθαίρετη δόμηση των κατοίκων των πληγεισών περιοχών και όχι στην αβελτηρία, στην ασυνειδησία και στην ανικανότητα των άθεων κρατούντων που τυγχάνουν σύμμαχοι του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου.
Όταν αυτός ούτος ο επιτελάρχης της Εκκλησίας είναι συνωμότης με τους εχθρούς της πίστης και της πατρίδας και η Ιεραρχία -στην συντριπτική της πλειοψηφία- τον ακολουθεί ή σιωπά για όσα άνομα πράττει, ποια ελπίδα υπάρχει για ανάνηψη και σωτηρία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου