Πριν
2 ημέρες ο φερόμενος πρωθυπουργός της
Ελλάδος Αλέξης Τσίπρας ντύθηκε γαμπρός και
πήγε χαρωπά στην Ιθάκη να αναγγείλει στον Ελληνικό λαό το τέλος της περιπέτειάς
του, δηλαδή, την έξοδο από τα μνημόνια και την είσοδο σε ένα
εκατονταετές μνημόνιο χρέους και επιτήρησης από τους
τοκογλύφους της Ευρώπης.
Οι υγιώς σκεπτόμενοι
Ιθακιώτες χτύπησαν πένθιμα τις καμπάνες θυμίζοντάς
του ότι τα έχει μπερδέψει στο μυαλό του και ότι τούτος δεν ήταν γάμος
αλλά κηδεία!
Και έπεσε πανικός στο
Μαξίμου διότι αμαυρώθηκε το εικονικό
πανηγυράκι, της εικονικής διακυβέρνησης και του εικονικού πρωθυπουργού. Πως
είναι δυνατόν, σου λέει, να πάθουμε τέτοια νίλα από τις καμπάνες; Εδώ στις
Πρέσπες βαρέσαμε τον κόσμο στο ψαχνό και ουδείς μας χάλασε το σκηνοθετημένο
πάρτι.
Και πριν καλά καλά χαρούμε μια στιγμή, βγήκε
(τυχαίο;) η Μητρόπολη Λευκάδας και Ιθάκης να
καταδικάσει την ενέργεια με την κάτωθι ανακοίνωση:
«Μετ’ εκπλήξεως
πληροφορηθήκαμε το ατυχές συμβάν της πένθιμης κωδωνοκρουσίας σε Ιερούς Ναούς
της Ιθάκης, που έλαβε χώρα κατά την επίσκεψη του Εξοχωτάτου Προέδρου της
Ελληνικής Κυβερνήσεως κ. Αλεξίου Τσίπρα στο νησί.
Η πρωτοβουλία αυτή δεν τελούσε εν γνώσει της Ιεράς Μητροπόλεως,
πολλώ δε μάλλον δεν ετύγχανε της ευλογίας και αδείας του Σεβασμιωτάτου
Μητροπολίτου Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεοφίλου, ο οποίος αποδίδει την προσήκουσα
τιμή στο θεσμικό ρόλο και το πρόσωπο του κ. Πρωθυπουργού και καταδικάζει
τέτοιου είδους ενέργειες, αναγνωρίζοντας τους εκάστοτε εκλεκτούς του λαού ως
«πάσης τιμῆς ἀξίους».
Εξ αφορμής του γεγονότος αυτού έχει ήδη κινηθεί η προβλεπόμενη
εκκλησιαστική διαδικασία».
Δεν μας φτάνουν οι εθνομηδενιστές αντίχριστοι που μας
κυβερνούν, είμαστε επιπλέον αναγκασμένοι να βλέπουμε κάθε λίγο και λιγάκι τους
ταγούς της Εκκλησίας να τους σιγοντάρουν και να τους κάνουν υποκλίσεις.
Εάν ο Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης κ.
Θεόφιλος όντως απέδιδε «την προσήκουσα τιμή στο θεσμικό ρόλο» του Τσίπρα, τότε θα έπρεπε να
ήταν ο πρώτος που θα έδιδε εντολή να χτυπήσουν πένθιμα οι καμπάνες διότι
αυτόν τον ρόλο ο Τσίπρας τον έχει ξεφτιλίσει.
Τα περί «θεσμικού ρόλου»
και «εκλεκτούς του λαού» (συνηθισμένες φράσεις που ακούμε σε
πολλές παρόμοιες περιπτώσεις) είναι ευρωπαϊκές ψευτιές και υποκρισίες για να
κοροϊδευόμαστε. Και μάλιστα, έχει γίνει μόδα να εκστομίζονται ακριβώς στις περιπτώσεις όπου
υπάρχει κατάχρηση των θεσμικών ρόλων και της εξουσίας. Δεν
αρμόζει αυτός ο διπρόσωπος λόγος σε ποιμένα της Εκκλησίας. Και εν πάση περιπτώσει, σε ποια χώρα ζει ο
Σεβασμιώτατος;Δεν βλέπει τι γίνεται;
Ας μας πει ο κ. Θεόφιλος εάν ο δικός του θεσμικός
ρόλος στην Εκκλησία τον εξουσιοδοτεί να επιβάλλει στο ποίμνιο τις πολιτικές του θέσεις.
Ας μας πει ο κ. Θεόφιλος εάν ο δικός του θεσμικός ρόλος
στην Εκκλησία τον εξουσιοδοτεί να αδιαφορεί μπροστά στους αντίχριστους, στους διαφθορείς, στους
ψεύτες και στους δυνάστες του λαού. Τέτοια παραδείγματα
έχουμε από τους Πατέρες μας;
Ο ήχος της καμπάνας έχει
αποτυπωθεί στην συνείδηση του Ελληνικού λαού να τον συνοδεύει στις
χαρές του και στις λύπες. Είναι αιμοβόρικη πράξη να
στερείται από τούτον τον λαό ακόμη και αυτός ο τόσο δικός του ειρηνικός τρόπος
έκφρασης, και μάλιστα, σε μία εποχή όπου η άποψή του καταπιέζεται,
στιγματίζεται και διώκεται.
Μετά από όλα όσα έχουν συμβεί είναι ΝΤΡΟΠΗ να
βλέπουμε την σιωπούσα Ιεραρχία να καταφεύγει και σε πράξεις «ευθυγράμμισης» του
λαού για να μην δυσαρεστείται το πολιτικό κατεστημένο.
Κρατήστε τουλάχιστον λίγη
αξιοπρέπεια. ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ, αφού εσείς είστε ανίκανοι να
το κάνετε.
Φαίη για το ΑΒΕΡΩΦΤο είδαμε στις ΑΚΤΙΝΕΣ
Ο "θεσμικός ρόλος" ενός δεσπότη, ενός επισκόπου για να κυριολεκτούμε, είναι να επισκοπεί, να φρουρεί δηλαδή την ποίμνη (το κοπάδι) από τους λύκους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα οι οικουμενιστές αλωνίζουν, έχουν επιβληθεί στην (θεσμικά αποκαλούμενη) εκκλησία, κατήργησαν το "Πιστεύω" που μιλάει για ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ και ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ εκκλησία και περνάνε την γραμμή ότι όλοι οι αιρετικοί είναι κι αυτοί "εκκλησίες", ότι έχουν και αυτοί έγκυρα μυστήρια, αναγνωρίζουν την "βάπτιση" και την "ιεροσύνη" τους κλπ.
Και κανείς δεσπότης δεν βγαίνει να προφυλάξει το ποίμνιο του. Να αντιδράσει στην αίρεση του Οικουμενισμού.
Η Νέα Τάξη φρόντισε έγκαιρα να τοποθετήσει στους δεσποτικούς θρόνους τα κατάλληλα πρόσωπα για να μην τις φέρνουν προσκόμματα στα σχέδια της.